Trinummus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. Sed quid ais?
Ca.
  1. Quid vis?
Me.
  1. Vbi nunc adulescens habet?
Cal.
  1. Posticulum hoc recepit, quom aedis vendidit.
Meg.
  1. Istuc volebam scire. i sane nunciam.
  2. sed quid ais? quid nunc virgo? nempe apud te ést?
Cal.
  1. Itast,
  2. iuxtaque eam cúro cum mea.
Meg.
  1. Recte facis.
Cal.
  1. Numquid, prius quam abeo, me rogaturu'srogaturus es ?—
Meg.
  1. Vale.
  2. nihil est profecto stultius neque stolidius
  3. neque mendaciloquius neque argutum magis,
  4. neque confidentiloquius neque peiurius,
  5. quam urbani assidui cives, quos scurras vocant.
  6. atque egomet me adeo cum illis una ibidem traho,
  7. qui illorum verbis falsis acceptor fui,
  8. qui omnia se simulant scire neque quicquam sciunt.
  9. quod quísque in animo habet aut habiturust sciunt,
  10. sciunt íd quod in aurem rex reginae dixerit,