Stichus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. Salve, mi pater.
Ant.
  1. Et vos ambae. ílico agite assidite.
Sor.
  1. Osculum—
Ant.
  1. Sat est ósculi mihi vostri.
Pan.
  1. Quí, amabo, pater?
Ant.
  1. Quia ita meae animae salsura evenit.
Sor.
  1. Asside hic, pater.
Ant.
  1. Non sedeo istic, vos sedete; ego sedero in subsellio.
Pan.
  1. Mane pulvinum.
Ant.
  1. Bene procuras. mihi satis sic fultumst. sede.
Sor.
  1. Sine, pater.
Ant.
  1. Quid opust?
Pan.
  1. Opust.
Ant.
  1. Mórem tibi geram. atque hoc est satis.
Sor.
  1. Numquam enim nímis curare possunt suom parentem filiae.
  2. quem aequiust nós potiorem habere quam te? postidea, pater,
  3. viros nostros, quibus tú voluisti ésse nos matres familias.
Ant.
  1. Bonas ut aequomst facere facitis, quom tamen apsentis viros
  2. proinde habetis quasi praesentes sint.
Sor.
  1. Pudicitiast, pater,