Stichus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. ubi ille poscit denegavit dare se granum tritici.
  2. hercle qui aequom postulabat ille senex, quando quidem
  3. filiae illae dederat dotem, accipere pro tibicina.
Epig.
  1. Hercle ille quidem certo adulescens docte vorsutus fuit,
  2. qui seni illi concubinam dare dotatam noluit.
Ant.
  1. Senex quidem voluit, si posset, indipisci de cibo;
  2. quia nequit, qua lege licuit velle dixit fieri.
  3. fiat ille inquít adulescens. facis benigne inquit senex.
  4. habeon rem pactam? inquit. faciam ita inquit ut fieri voles.
  5. sed ego ibo intro et gratulabor vostrum adventum filiis.
  6. poste ibo lautum ín pyelum, ibi fovebo sénectutem meam.
  7. post ubi lavero, otiosus vos opperiar accubans.—
Pamph.
  1. Graphicum mortalem Antiphonem, ut apologum fecit quam fabre.
Epig.
  1. Etiam nunc scelestus se esse ducit pro adulescentulo.
  2. dabitur homini amica, noctu quae in lecto occentet senem;
  3. namque edepol aliud quidem illi quid amica opus sit nescio.
Pamph.
  1. Sed quid agit parasitus noster Gelasimus? etiam valet?
E.
  1. Vidi edepol hominem haud perdudum.
P.
  1. Quid agit?
E.
  1. Quod famelicus.