Stichus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. virís qui tantas apséntibus nóstris
  2. facit íniurias immérito
  3. nosque áb eis abducére volt.
  4. haec rés vitae me, sóror, saturant,
  5. haec míhi dividiae et sénio sunt.
Pan.
  1. Ne lácruma, soror, neu túo id animo
  2. fac quod tíbi tuos pater faceré minatur:
  3. spes ést eum melius fácturum.
  4. novi égo illum: ioculo istaec dicit,
  5. neque illé sibi mereat Pérsarum
  6. montís, qui esse aurei pérhibentur,
  7. ut istúc faciat quod tú metuis.
  8. tamen sí faciat, minime irasci
  9. decet, néque id immerito evéniet.
  10. nam víri nostri domo ut ábierunt,
  11. hic tértius annus.
Sor.
  1. Ita út memoras.
Pan.
  1. Quom ipsi ínterea vivánt, valeant,
  2. ubi sínt, quid agant, ecquíd agant,
  3. neque párticipant nos, néque redeunt.