Rudens

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. Mane, mastigia:
  2. quo argumento socius non sum, et fur sum? fac dum ex te sciam.
Grip.
  1. Nescio, neque ego istas vestras leges urbanas scio,
  2. nisi quia hunc meum esse dico.
Trach.
  1. Ét ego item esse aio meum.
Grip.
  1. Mane, iam repperi quo pacto nec fur nec socius sies.
Trach.
  1. Quo pacto?
Grip.
  1. Sine me hinc abire, tú abi tacitus tuam viam;
  2. nec tu me cuiquam indicassis neque ego tibi quicquam dabo;
  3. tu taceto, ego mussitabo: hoc optimum atque aequissimum est.
Trach.
  1. Ecquid condicionis audes ferre?
Grip.
  1. Iam dudum fero:
  2. ut abeas, rudentem amittas, mihi molestus ne sies.
Tr.
  1. Mane, dum refero condicionem.
Gr.
  1. Te, opsecro hercle, aufer modo.
Trach.
  1. Ecquem in his locis novisti?
Grip.
  1. Oportet vicinos meos.
Tr.
  1. Vbi tu hic habitas?
Gr.
  1. Porro illic longe usque in campis ultimis.
Trach.
  1. Vin qui in hac villa habitat, eius arbitratu fieri?