Pseudolus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. iube núnc venire Pseudolum, scelerum caput,
  2. et abdúcere a me mulierem fallaciis.
  3. conceptis hercle verbis, satis certo scio,
  4. ego periurare me mavellem miliens,
  5. quam mi illum verba per deridiculum dare.
  6. nunc deridebo hercle hominem, si convenero;
  7. verum in pistrino credo, ut convenit, fore.
  8. nunc ego Simonem mi obviam veniat velim,
  9. ut mea laetitia laetus promiscam siet.
Simo
  1. Viso quid rerum meus Vlixes egerit,
  2. iamne habeat signum ex arce Ballionia.
Bal.
  1. O fortunate, cedo fortunatam manum,
  2. Simo.
Sim.
  1. Quíd est?
Ba.
  1. Iam—
Sim.
  1. Quid iam?
Bal.
  1. Nihil est quod metuas.
Sim.
  1. Quid est?
  2. venitne homo ad te?
Bal.
  1. Non.