Poenulus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. Me decet.
Mil.
  1. Quid agis?
Sync.
  1. Facio quod manufesti moechi haú ferme solent.
Mil.
  1. Quid id est?
Sync.
  1. Refero vasa salva.
Mil.
  1. Di te et tuom erum perduint.
Sync.
  1. Me non perdent; illum ut perdant facere possum, si velim,
  2. meum erum ut perdant, ni mihi metuam, Milphio.
Mil.
  1. Quid id est? cedo.
Sync.
  1. Malus es?
Mil.
  1. Malus sum.
Sync.
  1. Male mihi est.
Mil.
  1. Memora, num esse aliter decet?
  2. quid est, quod male sit tibi, quoi domi sit quod edis quod ames adfatim,
  3. neque triobolum ullum amicae das et ductas gratiis?
Sync.
  1. Diespiter me sic amabit,
Mil.
  1. Vt quidem edepol dignus es.
Sync.
  1. Vt ego hanc familiam interire cupio.
Mil.
  1. Adde operam, si cupis.
Sync.
  1. Sine pennis volare hau facilest: meae alae pennas non habent.