Poenulus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. Mi pater, tua pietas plane nobis auxilio fuit.
Agor.
  1. Patrue, facito in memoria habeas, tuam maiorem filiam
  2. mihi te despondisse.
Han.
  1. Memini.
Agor.
  1. Et dotis quid promiseris.
Antamonides
  1. Si ego minam non ultus fuero probe, quam lenoni dedi,
  2. tum profecto me sibi habento scurrae ludificatui.
  3. is etiam me ad prandium ad se abduxit ignavissimus,
  4. ipse abiit foras, mé reliquit pro atriensi in aedibus,
  5. ubi nec leno néque illae redeunt, nec quod edim quicquam datur.
  6. pro maiore parte prandi pignus cepi, abii foras;
  7. sic dedero: aere militari tetigero lenunculum.
  8. nanctus est hominem, mina quem argenti circumduceret.
  9. sed mea amica nunc mihi irato obviam veniat velim:
  10. iam pol ego illam pugnis totam faciam uti sit merulea,
  11. ita replebo átritate, átrior multo ut siet,
  12. quam Aegyptini, qui cortinam ludis per circum ferunt.
Anter.
  1. Tene sis me arte, mea voluptas; male ego metuo miluos,
  2. mala illa bestia est, ne forte me auferat pullum tuom.
Ad.
  1. Vt nequeo te satis complecti, mi pater.