Poenulus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. Spondeo.
Agor.
  1. Mi patrue, salve. nam nunc es plane meus.
  2. nunc demum ego cum illa fabulabor libere.
  3. nunc, patrue, si vis tuas videre filias,
  4. me sequere.
Han.
  1. Iamdudum equidem cupio, et te sequor.
Agor.
  1. Quid si eámus illis obviam?
Han.
  1. At ne intervias
  2. praeterbitamus metuo. magne Iuppiter,
  3. restitue certas mi ex incertis nunc opes.
Agor.
  1. † Ego quidem meos amores mecum confido fore.
  2. sed eccás video ipsas.
Han.
  1. Haecine meae sunt filiae?
  2. quantae e quantillis iam sunt factae.
Agor.
  1. Scin quid est?
  2. tragicae sunt: in calones sustolli solent.
Mil.
  1. Opino hercle hodie, quod ego dixi per iocum,
  2. id eventurum esse et severum et serium,
  3. ut haec ínveniantur hodie esse huius filiae.
Agor.
  1. Pol istúc quidem iam certum est. tu istos, Milphio,