Persa

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. eam te volo accurare ut istic veneat.
  2. ac suo periclo is emat qui eam mercabitur:
  3. mancipio neque promittet neque quisquam dabit.
  4. probum et numeratum argentum ut accipiat face.
  5. haec cura, et hospes cura ut curetur. vale.
Tox.
  1. Quíd igitur? postquam recitasti quod erat cerae creditum,
  2. iam mihi credis?
Dor.
  1. Vbi nunc illest hospes, qui hasce huc attulit?
Tox.
  1. Iam hic credo aderit: arcessivit illam a navi.
Dor.
  1. Nil mi opust
  2. litibus neque tricis. quam ob rem ego argentum enumerem foras?
  3. nisi mancipio accipio, quid eo mi opus est mercimonio?
Tox.
  1. Tacen an non taces? numquam ego te tam esse matulam credidi.
  2. quid metuis?
Dor.
  1. Metuo hercle vero. sensi ego iam compluriens,
  2. neque mi haud imperito eveniet, tali ut in luto haeream.
Tox.
  1. Nil pericli mihi videtur.
Dor.
  1. Scio istuc, sed metuo mihi.
Tox.
  1. Mea quidem istuc nil refert: tua ego hoc facio gratia,
  2. ut tibi recte conciliandi primo facerem copiam.