Persa

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. Ferant eantque maximam malam crucem;
  2. neque ego ínimicitias omnes pluris existimo,
  3. quam mensa inanis nunc si apponatur mihi.
Vir.
  1. Patér, hominum immortalis est infamia;
  2. etiam tum vivit, cum esse credas mortuam.
Sat.
  1. Quid? metuis, ne te vendam?
Vir.
  1. Non metuo, pater.
  2. verum insimulari nolo.
Sat.
  1. At nequiquam nevis.
  2. meo modo istuc potius fiet quam tuo
  3. fiat. quae hae res sunt?
Vir.
  1. Cogita hoc verbum, pater:
  2. erus sí minatus est malum servo suo,
  3. tametsi íd futurum non est, ubi captumst flagrum,
  4. dum tunicas ponit, quanta adficitur miseria!
  5. ego nunc quod non futurumst formido tamen.
Sat.
  1. Virgo atque mulier nulla erit quin sit mala,
  2. quae praeter sapiet quam placet parentibus.
Vir.
  1. Virgo atque mulier nulla erit quin sit mala,
  2. quae reticet, si quid fieri pervorse videt.