Miles Gloriosus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. eri cóncubinast haec quidem.
Pal.
  1. Mihi quoque pol ita videtur.
  2. age nunciam, quando lubet —
Scel.
  1. Quid agam?
Pal.
  1. Perire propera.
Phil.
  1. Vbi iste ést bonus sérvos, qui probri me maxumi innocentem
  2. falso insimulavit?
Pal.
  1. Em tibi, hic mihi dixit tibi quae dixi.
Phil.
  1. Tun me vidisse in proxumo hic, sceleste, ais osculantem?
Pal.
  1. Atque cum álieno adulescentulo dixit.
Scel.
  1. Dixi hercle vero.
Ph.
  1. Tun me vidisti?
S.
  1. Atque his quidem hercle oculis.
Ph.
  1. Carebis, credo,
  2. qui plus vident quam quod vident.
Scel.
  1. Numquam hercle deterrebor
  2. quin viderim id quod viderim.
Phil.
  1. Ego stulta et mora multum,
  2. quae cum hoc insano fabuler, quem pol ego capitis perdam.
Scel.
  1. Noli minitari: scio crucem futuram mihi sepulcrum;