Bacchides

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 1. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1895.

  1. íbi vix me exsolvi: íd periclum adsímilo, Vlixem ut praédicant
  2. cógnitum ab Helena esse proditum Hecubae; sed ut olim ille se
  3. blanditiis exemit et persuasit sé ut amitteret,
  4. ítem ego dolis me illo éxtuli e períclo et decepí senem.
  5. post cúm magnifico mílite, urbes vérbis qui inermús capit,
  6. conflixi atque hominem reppuli; dein pugnam conserui seni:
  7. eum ego ádeo uno mendácio devíci, uno ictu extémpulo
  8. cépi spolia. is núnc ducentos númmos Philippos míliti,
  9. quos dáre se promisít, dabit.
  10. nunc álteris etiam ducentis usus est, qui dispensentur
  11. Ílio capto, ut sit mulsum qui triumphent milites.
  12. sed Príamus hic multo illi praestat: non quinquaginta modo,
  13. quadringéntos filios habet átque equidem omnis lectos sine probro:
  14. eos égo hodie omnis contruncabo duóbus solis ictibus.
  15. nunc Príamo nostro si ést quis emptor, cómptionalém senem
  16. vendam ego, venalem quem habeo, extemplo ubi oppidum expugnavero.
  17. sed Príamum adstantem eccum ánte portam vídeo. adibo atque adloquar.
Nicobvlvs
  1. Quóianam vox própe me sonat?
Chrys.
  1. O Nicobule.
Nic.
  1. Quid fit?