Bacchides

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 1. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1895.

  1. Quia id sígnumst cum Theotimo, quí eum illi adferet,
  2. ei aurum ut reddat.
Nic.
  1. Meminero, et recte mones.
  2. sed divesne est istic Theotimus?
Chrys.
  1. Etiam rogas?
  2. quin auro hábeat soccis subpactum solum?
Nic.
  1. Cur ita fastidit?
Chrys.
  1. Tantas divitias habet;
  2. nescit quid faciat auro.
Nic.
  1. Mihi dederit velim.
  2. sed qui praesente id aurum Theotimo datumst?
Chrys.
  1. Populo praesente: nullust Ephesi quin sciat.
Nic.
  1. Istuc sapienter saltem fecit filius,
  2. cum diviti homini id aurum servandum dedit;
  3. ab eo licebit quamvis subito sumere.
Chrys.
  1. Immo em tantisper numquam te morabitur,
  2. quin habeas illud quo die illuc veneris.
Nic.
  1. Censebam me effugisse a vita marituma,
  2. ne navigarem tandem hoc aetatis senex;
  3. id mi haud, utrum velim, licere intellego: