Bacchides

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 1. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1895.

  1. Eúge, socium aerúmnae et mei mali vídeo.
  2. Philoxéne, salve.
Phil.
  1. Et tu. unde ágis?
Nic.
  1. Vnde homo miser átque infortunátus.
P.
  1. At pól ego ibi sum, esse ubi míserum hominem decet átque infortunátum.
Nic.
  1. Igitúr pari fortuna, aétate ut sumus, útimur.
Phil.
  1. Sic est. séd tu,
  2. quíd tibist?
Nic.
  1. Pól mihi par, idem est quód tibi.
Phil.
  1. Númquid nam ad fílium haec aégritudo áttinet?
Nic.
  1. Ádmodum.
Phil.
  1. Idém mihi mórbus in péctorest.
Nic.
  1. Át mihi Chrýsalus óptumus homo
  2. pérdidit fílium, me átque rem omném meam.
Phil.
  1. Quíd tibi ex fílio nam, óbsecro, aegrést?
Nic.
  1. Scies:
  2. íd, perit cúm tuo: ambo aéque amicás habent.
Phil.
  1. Qui scís?
Nic.
  1. Vidi
Phil.
  1. Eí mihi, dísperii.