Bacchides

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 1. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1895.

  1. persuasumst facere quoius me nunc facti pudet.”
  2. prius té cavisse ergo quám pudere aequom fuit.
Chrys.
  1. Eadem istaec verba dudum illi dixi omnia.
Nic.
  1. “Quaeso ut sat habeas id, pater, quod Chrysalus
  2. me obiurigavit plurumis verbis malis,
  3. et me meliorem fecit praeceptis suis,
  4. ut te ei habere gratiam aequom sit bonam.”
Chrys.
  1. Estne istuc istic scriptum?
Nic.
  1. Em specta, tum scies.
Chrys.
  1. Vt qui deliquit supplex est ultro omnibus.
Nic.
  1. “Nunc si me fas est obsecrare abs te, pater,
  2. da mihi ducentos nummos Philippos, te obsecro.”
Chrys.
  1. Ne unum quidem hercle, si sapis.
Nic.
  1. Sine perlegam.
  2. “ego ius iurandum verbis conceptis dedi,
  3. daturum id me hodie mulieri ante vesperum,
  4. prius quam á me abiret. nunc, pater, ne perierem
  5. cura atque abduce me hinc ab hac quantum potest,
  6. quam propter tantum damni feci et flagiti.
  7. cave tíbi ducenti nummi dividiae fuant;