Aulularia

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 1. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1895.

  1. Bono animo es, bene dice. nunc quae res tibi et gnatae tuae
  2. bene feliciterque vortat—ita di faxint, inquito.
Evcl.
  1. Ita di faciant.
Lyc.
  1. Et mihi ita di faciant. audi nunciam.
  2. qui homo culpam admisit in se, nullust tam parvi preti,
  3. quom pudeat, quin purget sese. nunc te obtestor, Euclio,
  4. ut si quid ego erga te imprudens peccavi aut gnatam tuam,
  5. ut mi ignoscas eamque uxorem mihi des, ut leges iubent.
  6. ego me iniuriam fecisse filiae fateor tuae,
  7. Cereris vigiliis, per vinum atque impulsu adulescentiae.
Evcl.
  1. Ei mihi, quód ego facinus ex te aúdio?
Lyc.
  1. Cur eiulas,
  2. quém ego avom feci iam ut esses filiai nuptiis?
  3. nam tua gnata peperit, decumo mense post: numerum cape;
  4. ea re repudium remisit avonculus causa mea.
  5. i intro, exquaere, sitne ita ut ego praedico.
Evcl.
  1. Perii oppido,
  2. ita mihi ad malum malae res plurimae se adglutinant.
  3. ibo intro, ut quid huius verum sit sciam.—
Lyc.
  1. Iam te sequor.