Aulularia

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 1. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1895.

  1. eam ero nunc renuntiatum est nuptum huic Megadoro dari.
  2. is speculatum huc misit me, ut quae fierent fieret particeps.
  3. nunc sine omní suspicione in ara hic adsidam sacra;
  4. hinc ego et huc et illuc potero quid agant arbitrarier.
Evclio
  1. Tu modo cave quoiquam indicassis aurum meum esse istic, Fides:
  2. non metuo ne quisquam inveniat, ita probe in latebris situmst.
  3. edepol ne illic pulchram praedam agát, si quis illam invenerit
  4. aulam onustam auri; verum id te quaeso ut prohibessis, Fides.
  5. nunc lavabo, ut rem divinam faciam, ne affinem morer
  6. quin ubi accersát meam extemplo filiam ducat domum.
  7. vide, Fides, etiam atque etiam nunc, salvam ut aulam abs te auferam:
  8. tuae fide concredidi aurum, in tuo luco et fano est situm.—
Strob.
  1. Di immortales, quod ego hunc hominem facinus audivi loqui:
  2. se aulam onustam auri abstrusisse hic intus in fano Fide.
  3. cave tu illi fidelis, quaeso, potius fueris, quam mihi.
  4. atque hic pater est, ut ego opinor, huius, erus quám amat, virginis.
  5. ibo hinc intro, perscrutabor fanum, si inveniam uspiam
  6. aurum, dúm hic est occupatus. sed si repperero, o Fides,
  7. mulsi congialem plenam faciam tibi fideliam.
  8. id adeo tibi faciam; verum ego mihi bibam, ubi id fecero.—