Aulularia

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 1. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1895.

  1. Vt propter me tibi sit melius mihique propter te et tuos.
Evcl.
  1. Venit hoc mihi, Megadóre, in mentem, ted esse hominem divitem,
  2. factiosum, me autem esse hominem pauperum pauperrimum;
  3. nunc si filiam locassim meam tibi, in mentem venit
  4. te bovem esse et me esse asellum: ubi tecum coniunctus siem,
  5. ubi onus nequeam ferre pariter, iaceam ego asinus in luto,
  6. tu me bos magis haud respicias, gnatus quasi numquam siem.
  7. et te utar iniquiore ét meus me ordo inrideat,
  8. neutrubi habeam stabile stabulum, si quid divorti fuat:
  9. asini me mordicibus scindant, boves incursent cornibus.
  10. hoc magnum est periclum, ab asinis ad boves transcendere.
Meg.
  1. Quam ad probos propinquitate proxime te adiunxeris,
  2. tam optumum est. tu condicionem hanc accipe, ausculta mihi,
  3. atque eam desponde mi.
Evcl.
  1. At nihil est dotis quod dem.
M.
  1. Ne duas.
  2. dum modó morata recte veniat, dotata est satis.
Evcl.
  1. Eo dico, ne me thensauros repperisse censeas.
Meg.
  1. Novi, ne doceas. desponde.
Evcl.
  1. Fiat. sed pro Iuppiter,