Amphitruo

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 1. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1895.

  1. vóce exclamat: “Alcumena, adest auxilium, ne time:
  2. et tibi et tuis propitius caeli cultor advenit.
  3. exsúrgite” inquit qui terrore meo occidistis prae metu.
  4. ut iácui, exsurgo. ardére censui aédis, ita tum cónfulgebant.
  5. íbi me inclamat Álcumena; iam éa res me horrore ádficit,
  6. erílis praevertít metus: accúrro, ut sciscam quíd velit.
  7. atque illam geminos filios pueros peperisse conspicor;
  8. neque nostrum quisquam sensimus, quom peperit, neque providimus.
  9. séd quid hoc? quis hic ést senex, qui ante aédis nostras síc iacet?
  10. numnam húnc percussit Iúppiter?
  11. credo édepol, nam, pro Iúppiter, sepúltust quasi sit mórtuos.
  12. ibo et cognoscam, quisquis est. Amphitruo híc quidem est érus meus.
  13. Amphítruo.
A.
  1. Perii.
B.
  1. Súrge.
A.
  1. Interii.
B.
  1. Cédo manum.
A.
  1. Quis mé tenet?
Br.
  1. Tua Bromia ancilla.
Am.
  1. Totus timeo, íta me increpuit Iuppiter.