Carmen De Iona et Ninive

Pseudo-Tertullian

Pseudo-Tertullian. Cypriani Galli Poetae Heptateuchos (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 23). Peiper, Rudolf, editor. Prague; Vienna; Leipzig: Tempsky, Freytag, 1891.

  1. tu quoque, quisque tibi deus est, dic uota precesque
  2. [indigetans patrium supplex inflectito numen.] "
  3. sic tum quis culpae propior, quis causa procellae.
  4. discere sorte placet. nec sors mentitur Ionam.
  5. tunc rogitant: "Quis et unde hominum, quis denique rerum,
  6. quo populo, qua sede cluens?" famulum ille fatetur
  7. praetimidum fidumque dei, qui sustulit alte
  8. caelum, qui terram posuit quique aequora fudit;
  9. ipsius [et sese profugum causasque reuelat.
  10. deriguere metu: "Quid nos igitur tibi culpae?
  11. quid fore nunc, quonam placabimus aequora pacto ?"
    12. [*]( 55 domini formandoj in se fonnando pl 56 undisoquac P undisecae VT undis itA p* cogit qui P qui cogit VTp1 moenia pro re pi 57 que uel atqnc quiete Peiper et quiete P requiete VTp requiesse CBarth MiperbumI supinum C Barth 58 incropat P institit VTp inpulsans] VT quid aiunt discriminis in isto pl 59 more Peiper mare P nare rr ro px (unde rite uel tuto Riuin.) capis Pp canis VT ponti P portum VTp 00 en om. pl ? nos Iuret unic r 62 deest totw uersu* Pp adext VT indigctas V indegctas T eorr. Oehler. indigetes L 3fuller numen l\' nomen I* 63 Sie tum quis P exim quis VT exin quis p tindicit ex inquis p1, propriae Pp iproprie p) proprior T prorior 1\' 64 sorte| forte P ionalD l\'p ionan VT 65 ctj es CBarth 66 cluens P cluis T cliuis V ciuis pl \'67 Praetimidum fidumque dei Pp Practimidumque dei VT qui sustulit alte P qui caelum sustulit alte rTpt (altae V) qui siistulit altum Iuret 68 caelum qui t. p. quique equora f. P qui t. p. qui totum itotam Thi corpore f. VTp totuml pontum Hartel Tethvn Inret 69 et sose VT et oin Pp 70 deriguere VT diriguere Pp quid nosI quos uel quod pl igiturl agitur P colpae V quid nos iungis tibi culpa C Barth rogitant ibi nescio quis 71 lore T qiu T facto I p pacto VT )
    225
  12. namque magis multoque magis freta saeua tumebant.
  13. [tunc domini uates ingestu spiritus infit:]
  14. En ego tempestas, ego tota insania mundi;
  15. in me, inquit, uobis aether ruit et mare surgit;
  16. in me terra procul, mors proxima, nulla dei spes.
  17. quin date praecipitem, causam nauem que leuantes:
  18. unum onus hoc magnum pelago iactate uolentem."
  19. Ast illi frustra nituntur uertere cursum
  20. in reditum; nec clauus enim torquere sinebat,