Adversus Valentinianos

Tertullian

Tertullian. Quinti Septimi Florentis Tertulliani opera, Pars III (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 47). Kroymann, Emil, editor. Prague, Vienna, Leipzig: F. Tempsky, G. Freytag, 1906.

Sed et hoc exceptio personarum est, quod solus ille Nus ex omnibus inmensi patris fruitur notione, gaudens et exultans, illis utique maerentibus. plane Nus, quantum in [*]( 21-187,22J cf. Iren. I 2, 1-2. ) [*]( 1 Miiie R, maxis Pill, maria F Ageratos et Henosis, Autophyes add. Pam ex Irenaeo: om. PMF hedone; a-cinetos M, hedonea cinethos PF 3 hi erunt 31P, habuerunt F helpis PMF 4 Aeinus scripsi: aenos M, aenus PF, Ainua Ruulgo sinhesis MF, synhesis P thelethus F, et electus PM 6 in scholis Rmg: inisclis PMJR, nus—olis F quidem F frigidissimus Iura: frigidissimus M (f eras.), rigidissimus PF 7 Phosphorus R3, phosphori PM, phophortis F 8 uenio PM, nemo F 11 Phosphori lfłŪ 2?3, phosphorife MF, phorphorife PRl acclamant P, om. MF 12 helethum PMF Ptolemaei osu R3, tholomaeife PMF 15 et denarii add. Iun 16parenthetin indicauit Eng 20 sterceiae PMF, hercitae Rig, hetacri Oehlerus syntrophi PMF, Syntrophae Pam 23 quantum R3, et quantum PMFR1 )

187
ipso fuit, et uoluerat et temptauerat ceteris quoque communicare quae norat, quantus et quam incomprehensibilis pater. sed intercessit mater Sige, illa scilicet, quae et ipsis haereticis suis tacere praescribit, etsi de patris nutu aiunt factum, uolentis omnes in desiderium sui accendi. itaque dum macerantur intra semetipsos, dum tacita cupidine cognoscendi patrem uruntur, paene scelus factum est. namque ex illis . duodecim Aeonibus, quos Homo et Ecclesia ediderant, nouissima natu Aeon — uiderit soloecismus, Sophia enim nomen est — incontinentia sui sine coniugis Theleti societate prorumpit in patrem inquirere et genus contrahit uitii, quod exorsum quidem fuerat in illis aliis, qui circa Nun, in hunc autem. id est in Sophiam, deriuarat, ut solent uitia in corpore alibi connata in aliud membrum perniciem suam efflare. sed enim sub praetexto dilectionis in patrem aemulatio superabat in Nun, solum de patre gaudentem. ut uero impossibilia contendens Sophia frustra erat et uincitur difficultate et extenditur adfectione, modico abfuit prae ui dulcedinis et laboris deuorari et in reliquam substantiam dissolui; nec alias quam pereundo cessasset, nisi bono fato in Horon incursasset, — quaedam et huic uis: est fundamentum uniuersitatis (et) illius extrinsecus custos — quem et Crucem appellant et Lytroten et Carpisten. ita Sophia, periculo exempta et tarde persuasa (de) declinata inuestigatione patris, conquieuit et totam [*]( 23] cf. Iren. I 2, 4. 23-188, 2] cf. Iren. 1 2, 2. ) [*]( 5 auis F 6 cupiditate P (corr. in cupidine R ex Hirsaugiensi) 7 namque quae P (del. quae R) 9 nomen est M (corr. in nomine m. 2) 10 sui sine Pam: suisne F, uisne PN Theleti Croius: philetis PMF 13 deriuerat F 14 connata PMF, innata Oehlerm 15 praetexto PJlF, praetextu R uulgo 17 frustra erat Iun, frustrarat PMF, frustrata erat Oehlerus 18 adfuit :JI, afuit F 20 per eum M (corr. in pereundo m. 2) fato R, facto PMF 21 parenthesin indicauit Fng . 22 (et) illius scripsi: illius PMF, illius et Oehlerus 24 (de) declinata scripsi: declinata PMFRl, de inclinata R3 (Iren: ziijaivTa, õtt ix«ta).r(itTd5 eottv o izazrtp) )
188
animationem (enthymesin) cum passione, quae insuper acciderat, exposuit.