Dialogi

tum Martinus uidens pro expectantium salute, ut postea nobis ipse dicebat, consequi se posse uirtutem, defuncti corpus propriis manibus accepit: et cum spectantibus cunctis genua flexisset, ubi consummata oratione surrexit, uiuificatum paruolum matri reddidit.

tum uero multitudo omnis in caelum clamore sublato Christum Deum fateri, postremo cuncti cateruatim ad genua beati uiri ruere coeperunt, fideliter postulantes ut eos faceret Christianos.

nec cunctatus, in medio ut erant campo, cunctos inposita uniuersis manu catechumenos fecit, cum quidem ad nos conuersus diceret, non inrationabiliter in campo catechumenos fieri, ubi solerent martyres consecrari. [*]( 1 praetermisisset miror V 2 suscitarit AF: suscitaret V, suscitauerit v 3 de idoneo V: de minus idoneo AFv, de me minus id. BM 4 nescio qua AFV: nescio quae, qua v II carnutum B 5 habitantum V 8 Christum F corr. et v 9 sensit V: sensit hic AFro 11 uerba. V 12 ingemiscens A Vv 13 multitudo — defecerat om. F pr. m. 14 exanimum v 16 est mihi v 17 adclamabat (accL F) AFMV: acclamat v 19 se om. V 20 spectantibus BMV: expectantibus AFQ, inspectantibus v 21 ubi — surrexit om. V II paruulum AFv 22 reddidit 2 codd. Gis. et V: restituit lAFv 23 deum ABFV: dominum vII fateri dixere F II postremtl AF 24 fediliter V 25 erant AV: erat Fv 26 cathecnminos V, item paulo post 28 solent AFQ )

Vicisti, inquit Postumianus, Galle, uicisti, non utique me, qui Martini sum potius adsertor et qui haec omnia de illo uiro et sciui semper et credidi, sed eremitas omnes anachoretasque uicisti.

nemo enim illorum, sicut Martinus hic uester, immo noster, mortibus imperauit. meritoque hunc iste Sulpicius apostolis conparat et prophetis, quem per omnia illis esse consimilem fidei uirtus ac uirtutum opera testantur.