Dialogi
Severus, Sulpicius
Severus, Sulpicius. Sulpicii Severi libri qui supersunt (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 1). Halm, Karl, editor. Vienna: Gerold, 1866.
Igitur inde digressus Bethleem oppidum petii, quod ab Hierosolymis sex milibus separatur, ab Alexandria autem sedecim mansionibus abest.
ecclesiam loci illius Hieronymus presbyter regit: nam paroechia est episcopi, qui Hierosolymam tenet. mihi iam pridem Hieronymus superiore illa mea peregrinatione conpertus facile obtinuerat, ut nullum mihi expetendum rectius arbitrarer.
uir enim praeter fidei meritum dotemque uirtutum non solum Latinis adque Graecis, sed et Hebraeis litteris ita [*]( 1 scaeuo 2 codd. Gisel. et A: saeuo FV, sed in V a est a m. 2 in ras. 4 praepositis F II in om. F 6 sequtus V 7 qui V et cod. Lazii: quem AF-v 8 ausim V: ausus AF, ausus sum F corr. et v 11 temere QIn. V 9 uiri om. V 10 Sed tamen F in ras. si tamen A II ille V: illud AFv II ego om. Fpr. m. 11 putabatur B 12 sed et F II tam om. AFQ 14 alexandria BM 16 temptabat ABFM 18 episcopis parere A 22 separatur BV: disparatur AFv II sedecem V 24 paroechia V: parrochia F, parochia Av; an Seuerus paroecia (παϱοιϰἰα) scripsit? 28 aut grecis F II sed et h. litteris ita V: sed et h. etiam ita litteris AFv (in Y tion deest et post sed) )
Nobis uero, Gallus inquit, nimium nimiumque conpertus est. nam ante hoc quinquennium quendam illius libellum legi, in quo tota nostrorum natio monachorum ab eo uehementissime uexatur et carpitur. unde interdum
Belgicus noster ualde irasci solet, quod dixerit, nos usque ad uomitum solere satiari. ego autem illi uiro ignosco, adque ita sentio, de orientalibus illum potius monachis quam de occidentalibus disputasse. nam edacitas in Graecis gula est, in Gallis natura.
Tum ego, scolastice, inquam, Galle, defendis gentem tuam: sed quaeso te, liber iste numquid hoc solum uitium damnat in monachis? Immo uero, inquit, nihil penitus omisit, quod non carperet, laceraret, exponeret: praecipue auaritiam nec minus uanitatem insectatus est. multa de superbia, non pauca de superstitione disseruit: uere fatebor, pinxisse mihi uidetur uitia multorum.
Ceterum de familiaritatibus uirginum et monachorum adque etiam clericorum quam uera, quam fortia disputauit! unde a quibusdam, quos nominare nolo, dicitur non amari.
nam sicut Belgicus noster irascitur, edacitatis nimiae nos notatos, ita illi fremere dicuntur, cum in illo opusculo scriptum legunt: caelibem spernit uirgo germanum, fratrem quaerit extraneum.
Ad haec ego, nimium, inquam, Galle, progrederis: caue ne et te aliquis, qui haec agnoscat, exaudiat teque una cum Hieronymo incipiat non amare. nam quia scolasticus es, non inmerito [*]( 22 Hieron. ep. 22 ad Eustochium c. 14. ) [*]( 1 est om. V in Ktura, in qua sit ante rasuram uidetur scriptum fuisse 3 cum per totum—conpertus est om. V 4 nimiumque om. B 6 nementissime F II belgicus noster interdom A 8 solere om. AFQ II ego] praemissum estin Vminio: et gallus II autem AV: autem inquam gallus \' FQ, ego autem Gallus coni. Gisel. II illi uero F 10 guela V 11 tum ego] postumianus V, sic minio 12 nquid A (pro ndquid) 14 exponeret add. in F s. I. m. 2; ipse malim exploderet II minus] add. in V s. I. eadem manu quam 16 fateor Lazius 18 ceterorum V 19 etiam om. B 21 premere V (mere in rasura) 24 ad haec ego] postumianus V 25 qui haec agnoscat, exaudiat scripsi: qui haec audit agnoscat et audiat V, qui haec fortassis agnoscat exaudiat AFv )