Dialogi

aduersum haec episcopi obstinatius renitentes pro potestate cogebant recta etiam uniuersa cum prauis et cum ipso auctore damnari, quia satis superque sufficerent libri, quos ecclesia recepisset: respuendam esse penitus lectionem, quae plus esset nocitura insipientibus quam profutura sapientibus.

mihi autem ex illis libris quaedam curiosius indaganti admodum multa placuerunt, sed nonnulla deprehendi, in quibus illum praua sensisse non dubium est, quae defensores eius falsata contendunt.

ego miror unum eundemque hominem tam diuersum a se esse po. tuisse, ut in ea parte, qua probatur, neminem post Apostolos habeat aequalem, in ea uero, qua iure reprehenditur, nemo deformius doceatur errasse.

nam cum ab episcopis excepta in libris illius multa legerentur, quae contra catholicam fidem scripta constaret, locus ille uel maxime parabat inuidiam, in quo editum legebatur, quia Dominus Iesus, sicut pro redemptione hominis in carne uenisset et crucem pro hominis salute perpessus mortem pro hominis aeternitate gustasset, ita esset eodem ordine passionis etiam diabolum redempturus: quia hoc bonitati illius pietatique congrueret, ut, qui perditum hominem reformasset, prolapsum quoque angelum liberaret.

cum haec adque alia istius modi ab episcopis proderentur, ex studiis partium orta seditio: [*]( 2 reprehensione F 4 sequerentur FQV: sequeretur Av 5 retinerent V: retineret AFv 1\\ lebris neutericis Y 6 recentibus Y, recenter ed. Ald. 7 inpetere V: incidere AFv 9 con prauis V 1\\ damnari ABMV: damnaro Fv 10 sufficirent — recipissent Y 13 illis FV: illius Av 14 deprehendi A: reprehendi FMV 1\\ praue A 16 potasse V 18 qua iure AF: quae iure V (?) v 19 excepta BY: excerpta AFMv 21 constarent F || maxime V: maximam AFv 23 et addidit de Prato || pro hominis salute (salutem Y) glossema uidetur Hier. de Prato 27 haec cum V 28 horta V II seditio Q V: seditio est AF, est seditio v )

illud me admodum permouebat, quod Hieronymus, uir maxime catholicus et sacrae legis peritissimus, Origenem secutus primo tempore putabatur, qui nunc idem praecipue uel omnia illius scripta damnaret. nec uero ausim de quoquam [temere] iudicare, praestantissimi tamen [uiri] et doctissimi ferebantur in hoc certamine dissidere.

sed tamen siue ille error est, ut ego sentio, siue haeresis, ut putatur, non solum reprimi non potuit multis animaduersionibus sacerdotum, sed nequaquam tam late se potuisset effundere, nisi contentione creuisset.

istius modi ergo turbatione, cum ueni Alexandriam, fluctuabat. me quidem episcopus illius ciuitatis benigne admodum et melius, quam opinabar, excepit et secum tenere temptauit, sed non fuit animus ibi consistere, ubi recens fraternae cladis feruebat inuidia.

nam etsi fortasse uideantur parere episcopis debuisse, non ob hanc tamen causam multitudinem tantam sub Christi confessione uiuentem, praesertim ab episcopis, oportuisset adfligi.