de Ira

Nulli ad aliena respicienti sua placent. Inde diis quoque irascimur, quod aliquis nos antecedat, obliti quantum hominum retro sit, et paucis invidentem quantum sequatur a tergo ingentis invidiae. Tanta tamen importunitas hominum est, ut, quamvis multum acceperint, iniuriae loco sit plus accipere potuisse.

" Dedit mihi praeturam, sed consulatum speraveram ; dedit duodecim fasces, sed non fecit ordinarium consulem ; a me numerari voluit annum, sed deest mihi ad sacerdotium ; cooptatus in collegium sum, sed cur in unum ? Consummavit dignitatem meam, sed patrimonio nihil contulit; ea dedit mihi, quae debebat alicui dare, de suo nihil protulit." Age potius gratias pro his, quae accepisti;

reliqua expecta et nondum plenum esse te gaude ;