de consolatione ad Marciam

Simul cogita non esse magnum rebus prosperis fortem gerere, ubi secundo cursu vita procedit; ne gubernatoris quidem artem tranquillum mare et obsequens ventus ostendit, adversi ahquid incurrat oportet, quod animum probet.

Proinde ne summiseris te, immo contra fige stabilem gradum et quicquid onerum supra cecidit sustine, primo dumtaxat strepitu conterrita. Nulla re maior invidia fortunae fit quam aequo animo.” Post haec ostendit illi filium in- columem, ostendit ex amisso nepotes.

Tuum ilhc, Marcia, negotium actum, tibi Areus adsedit ; muta personam—te consolatus est. Sed puta, Marcia, ereptum tibi amplius quam ulla umquam mater amiserit—non permulceo te nec extenuo calamitatem tuam.