De Opificio Dei

hominis itaque solius recta ratio et sublimis status et uultus deo patri communis ac proximus [*](AVCTORES § 2] cf. ad Inst. II 1, 14-19; Cic. de nat. deor. II 56. 140. EXPILATORES 5—8] Isidor. de diff. rer. XVII 53. 10 s.] Isidor. de diff. rer. XVII 47: rationem autem humani corporis singulornmqae membrorum differentiam Lactantius sine plerique auctorum definierunt. - ibid. § 72. haec Lactantius ceteriqae de ratione corporis scripserant. § 2] Isidor. de diff. rer. XVII 50. ) [*](BFV] 1 8. utroque loco alibi V 2 detractus F 4 summae parrte\'s et cinctae V occipium B 5 ostendat F, ostentant edd. 6 uel om. V 7 alt. uel] PV. \'aiIt B2 9 operis] corporis edd. ratione B s. Î) F 10 homines Bx, corr. B2 11 utilitatis Bl, corr. B2 12 abitus Bl, h add. B2, habitos F1, s. I. corr. F2 13 faceret (t in ras.. tamen upwICtum) V et cetera B 14 terrena (alt. e tUanid. refecit m. 2) F bipedem B 15 eadem V JIILs..pectaret fex ? er.) V n 16 immo(rta\'>llitatis (m lima del. et n add. m. 3) F 17 toto (alt. opart. ras. ex a) V «\'corpo \' re F 18 seruire\'"n"\'t B homines Bt, corr. Bl 19 est et (ante subl.) 11, eLt, Y confinis Petro Francius (ap. Lengletium) )

hanc eius aulam deus non obductam porrectamque formauit ut in mutis animalibus, sed orbi et globo similem, quod orbis rotunditas perfectae rationis est ac figurae.

eo igitur mens et ignis ille diuinus tamquam caelo tegitur. cuius cum summum fastigium naturali ueste texisset, primorem partem quae dicitur facies necessariis membrorum ministeriis et instruxit pariter et ornauit.

ac primum quod oculorum orbes concauis foraminibus conclusit, a quo foratu frontem nominatam Varro existimat, eos neque minus neque amplius quam duos esse uoluit, quod ad speciem nullus est perfectior numerus quam duorum, sicut et aures duas: quarum duplicitas incredibile est quantam pulchritudinem praeferat, quod cum pars utraque similitudine ornata est, tum ut uenientes altrinsecus uoces facilius colligantur.

nam et forma ipsa mirandum in modum ficta, quod earum foramina noluit esse nuda et inobsaepta: quod et minus decorum et minus utile fuisset, quoniam simplicium cauernarum angustias praeteruolare uox [*](dYCTORES 3 s. in summo-sublimi] cf. Cic. de nat. deor. II 56.140. 7 8. mens—diuinus] ei Cic. de re p. III, cf. Augustin. c. Iulian. Pelag. IV 12 (Cic. de re p. III 1, 1). ) [*](EXPILATOBES 1-4] Isidor. de diff. rer. XVII 49. 11-13] Isidor. orig. XI 1, 35; de diff. rer. XVII 53. ) [*](BF (-13) V] 1 ffrTctoremque (n add. m. 1, sic) B 2 animanti<ll> F am 3 sud\'>1 F domma\\tum F 4 ta<m\\;qunarce (sic. am s. 1. et u ex i ut uid., m. 1) F speLc..ulatur Ji2 5 obd<uc>ltam F; productam Heumannus 6 sed in marg. m. 2. idem s. I. m. 3 V orbis] F. nisi quod r ras. ex m ut uid., sed b ab initio fuerat, omnis FB 7 ro<tun)]ditas F 8 cae(lo)| F 9 fastig<i>lum F, uestigium V primoremj et p<ri>lmorem F, priorem BV; cf. p. 31, 8 11 pari<ter)| F quod om. edd. orbis Bl, corr. B2 12 inclusit F fora<tu>| F 13 uar ro> hic desinit fol. P- F existimauit V et eos V edd. 16 prae se ferat Parrhasius 17 alt»rinsecus (e ? er.) B 19 post ficta uel ante et forma intercidisse est uid. 20 inobsra\'epta B2. inops_epta V )