De Ira Dei

de primo gradu eos excuti uidemus qui cum falsa intellegant, tamen uerum non inueniunt contemptisque terrenis fragilibusque [*](BPJ 2 rf sunTma P2 4 es//sel (post es punctum er.,.m. 2) P diuina m B3 5 notitia r m. 3 ?) B 7 quia B relegio (alt. e ex i m. 2, sic! saepe) P 8 impugnare P1, -ri P2 sole.t fn ? er.) B iisJ edd., his BP 13 stabile B 14 reuolbuntur B1, corr. B2 15 inpios (n ex m) B3 16 post cultus add. deorum Egnatius, fort. recte, Buenemannus confert Inst. VII 22, 12 ad inpios cultus manu factorum deorum. sed cf. VII, 26, 6 qui manu facta coluerunt; II 3, 14 fragilium cultores 18 effecerit (ei add. m. 3) B 19 tertio B 20 inpliciti P, ud cf. Inst. I 1, 21 errore ... inplicati; V19, 4 inplicati rerum omnium ignorantia 21 dei aeri B 23 fi.gantur (n er.) P 24 ijijtellegant B* 25 fragi»libusque B )

de secundo uero gradu eos dicimus cadere qui cum sentiant unum esse summum deum, idem tamen a philosophis inretiti et falsis argumentationibus capti aliter de unica illa maiestate sentiunt quam ueritas habet: qui aut figuram negant habere ullam deum aut nullo adfectu commoueri putant, quia sit omnis adfectus inbecillitatis, quae in deo nulla est.

de tertio uero ii praecipitantur qui cum sciant legatum dei eundemque diuini et inmortalis templi conditorem, tamen aut non accipiunt eum aut aliter accipiunt quam fides poscit: quos ex parte iam refutauimus in quarto supra dicti operis libro et refutabimus postea diligentius, cum respondere ad omnes sectas coeperimus, quae ueritatem dum dissipant, perdiderunt.

nunc uero contra eos disserimus qui de secundo gradu lapsi praua de summo deo sentiunt. aiunt enim quidam nec gratificari eum cuiquam nec irasci, sed securum et quietum inmortalitatis suae bonis perfrui.