Epistulae

nec est tempus ullum, quo non mutetur sanctus praeteritorum obliuiscens et in futurum se extendens, cum interior noster homo renouetur de die in $iem et inmutabilis deus, qui [*]( 4 cf. Ps. 44, 1. 59, 1 5 cf. Ps. 68, 1. 79, 1 10 *I Cor. 15, 51 14 Matth. 13, 9 17 cf. EplfT4, 22—24. Col. 3, 9-10 22 cf. Rom. 7, 22. Eph. 3, 16 ) [*](1 erndicione W sonatj add. sir canticum g idida B auticum L (canticum m2) Xa.c.m2 solomonis Xa.c.m2 2 quia S sensu in ras. 7-8 litt. m2B 3 posteriori B 5 e] et (t exp.) 1fI, om. X 6 scribuntur WB 7 chore MB 9 qui in ex quiu W saec. in B finem L de ex e m2B 10 oflis immutabitur X 11 mistyrium L ministerium W 12 spiritalem-intell. in mg. mSB 14 praemoneri in ras. m2B praemonere L praemoueri W \'dici ex duci B 16 mutuatio W 17 ezuemur L 18 cognitione s; add. dei s. I. m2B 19 contemplantis Xp.c.m2M,Ba.c.m2 20 transformatur X 21 ullum ex illud m2B quo ex quod m2B qua L mutuetur L sanctus] sps (= spiritus) M praet.] add. et (exp.) W 23 deus om. B )

carissimus autem ille est, de quo et Esaias canit: cantabo canticum dilecto dilecti uineae meae et euangelium: hic est filius meus dilectus, in quo mihi conplacui, hunc audite, cui non unus propheta, sed omnis chorus filiorum Core nunc laudes \'canit. qui sint autem filii Core, id est caluariae, in quadragesimo primo psalmo conpetentius disputatur.

et nt sciamus textum cantici titulo conuenire, mutationem de alio ad aliud discit et filia, cui praecipitur, ut antiqui parentis oblita regiis se amplexibus paret. uictorem autem eum esse, qui dicit: confidite, ego uici mundum et ad quem ista adule- I scentis oratio est: a te uictoria et sapientia et gloria et ego tuus seruus, profecto nouit, qui domino uincente superauit et est particeps triumphorum eius et qui inmarciscibilem gloriae coronam de candore bonorum operum et de uarietate uirtutum texuit saluatori.

Eructuauit cor meum uerbum bonum. pro quo [*]( 1 *Mal. 3, 6 2 cf. Phil. 2, 7 4 cf. Hier. 51, 7 5 cf. I Cor. 1, 18 7 *Esai. 5, 1 8 *Matth. 17, 5 11 cf. Ps. 41, 1 14 cf. Ps. 44. 11 16 Ioh. 16, 33 17 Esdras Graecus (I) 4, 59 20 cf. I Petro 5, 4 22 Ps. 44, 2 ) [*]( 1 dominus L 2 formamque S accipiens B 3 philistim XB philisthim L interpretatur W,Ba.c.m2 4 corrueutis W; add. et (exp.) W 6 suscepimus B carissimum W 7 et om. S isaias LM dilecto dilecti scripsi dilecto B dilecti L dilectae WXM 9 mihi] add. bene L conplacuit La.r.B 10 omnes W Core] chore LM cores B 11 chore L 14 aliut X alium B discit L dicit WXlJI docet (ocet in ras. m2) B et] ut S ut] aut W par. aut W 15 obliuiscatur S regis B se] sed B paretur W eum om. L 17 uictoriae M 18 noui B qui] quia Xp.c. quid W qui in L,Ba.c.m2 19 superatur L quia Xp.c. inmarcesc. Mp.c. inmarcess. B 21 exuit W 22 eructauit lJIB )

quomodo ergo iuxta qualitatem ciborum de sto- \'I macho ructus erumpit et uel boni uel mali odoris flatus indicium est, ita interioris hominis cogitationes uerba proferunt et ex abundantia cordis os loquitur. iustus comedens replet animam suam, cumque sacris doctrinis fuerit satiatus, de bono cordis thesauro profert ea, quae bona sunt, et cum apostolo loquitur: an experimentum quaeritis eius, qui in me loquitur Christus?

quidam ex persona patris dictum intellegi uolunt, quod ex imis uitalibus et cordis arcanis uerbum suum, quod in se erat semper, protulerit iuxta alterius psalmi uaticinium: ex utero ante luciferum genui te, et quomodo uterus non significat uterum — neque enim deus diuiditur in membra —, sed eandem substantiam patris filiique demonstrat, sic cor et uerbum, quod profertur ex corde, patrem ostendere et filium.