Epistulae

Maledictam terram nominant, quod cruorem domini hauserit, et quomodo benedicta loca putant, in quibus Petrus et Paulus, Christiani exercitus duces, sanguinem fudere pro Christo? si seruorum et hominum confessio gloriosa est, cur domini et dei non sit gloriosa confessio? martyrum ubique sepulchra ueneramur et sanctam fauillam oculis adponentes, si liceat, etiam ore contingimus: et monumentum, in quo dominus conditus est, quidam aestimant neglegendum?

si nobis non credimus, credamus saltim diabolo et angelis eius, qui, quotienscumque ante illud de obsessis . corporibus expelluntur, quasi in conspectu tribunalis Christi stantes contremescunt, rugiunt et sero dolent crucifixisse, quem timeant. si post passionem domini, ut scelerata uox concrepat, hic detestabilis locus est, quid sibi uoluit Paulus Hierosolymam festinare, ut ibi faceret pentecosten?

qui retinentibus se locutus est dicens: quid [*]( 1 cf. Hebr. 12, 22 6 *Ps. 131, 7 8 cf. Matth. 5, 35 24 *Act. 21, 13 ) [*]( 1 nec] non B iherosolima B sicut S rid.] periculose K 2 cum] cur K 4 iherusalem B 5 euuangelista B omnes scrip- turae S liierosolimam B 6 praec. ut S in loco om. B 7 eius om. B audiri B, om. S 8 aegyptus K iurare K 9 magni cin. B 10 cruore B hauserat K 12 Christiani om. B fundere G fugere B 13 professio B 14 et mait. 5 utique B 15 si lic.] scilicet B 16 monim. K deus K 17 extimant G 18 saltem G zabulo K 19 illum B 20 contremiscunt B; et add. G rugient K 21 dolent se G timebant B 22 testabilis K 23 uoluerit B herosolimam B ut ibi] ubi K 24 qui om. G se fratribus G )

Longum est nunc ab ascensu domini usque ad praesentem diem per singulas aetates currere, qui episcoporum, qui martyrum, qui eloquentium in doctrina ecclesiastica uirorum Hierosolymam uenerint putantes se minus religionis, minus habere scientiae nec summam, ut dicitur, manum accepisse uirtutum, nisi in illis Christum adorassent locis, in quibus primum euangelium de patibulo coruscauerat.

certe, si etiam praeclarus orator reprehendendum nescio quem putat, quod litteras Graecas non Athenis, sed Lilybaei, Latinas non Romae, sed in Sicilia didicerit, quod uidelicet unaquaeque prouincia habeat aliquid proprium, quod alia aeque habere non possit, cur nos putamus absque Athenis nostris quemquam ad studiorum fastigium peruenisse?

Nec hoc dicimus, quo rennuamus regnum dei intra nos esse et sanctos uiros etiam in ceteris esse regionibus, sed quo hoc adseramus uel maxime, eos, qui in toto orbe sunt primi, huc pariter congregari. ad quae nos loca non ut primae, sed ut extremae uenimus, ut primos in eis omnium gentium cerneremus. certe flos quidam et pretiosissimus lapis inter ecclesiastica ornamenta monachorum et uirginum chorus est.