Epistulae

Et hoc utique iustum est, ut dimittatur eis, quia dimiserunt, et detur eis, quia dederunt. inest quippe deo et misericordia iudicanti et iudicium miseranti, propter quod ei dicitur: misericordiam et iudicium cantabo tibi, domine; nam quisquis [*]( 3 lac. 2, 8—U 10 Iac. 2, 12 13 lac. 3, 2 15 Iac. 2, 13 17 *Luc. 6, 37-38 18 *Iac. 2, 13 22 *Matth. 5, 7 2(5 Ps. 100, 1 ) [*]( 1 iudicatis A3DM 2 iniq. cog. g 4 perf. leg. g perfecistis M perfecistia? reg.] legalem β 5diligis ytEug.codd.nonnulli tuum om.c, Gfacisa accipis s$7 redarguiti βΑ;; redargu*te M 8 tamquam AfiDM 10 sic] si ^ inq. loq. Eug loq. inq. cet. loquamini inq. g 12 quid] quod$14 quotidianis quotidianam ; 16 facit AfrDM misericordia D 17 dimitte %Al) 18 superexaltat A.зDJ! Eug. cl)dd.praeterFal. (superexsultat) et unum Par. (superexaltet) 19 misericordiam Aa.r.ftDM 21 superexaltat AiDMEug.codd.praelsr Vat. et unum Par. 23 ipsis AзJl ipsi D deus s.l.m\'!A,om.õDJl 24 quia—quia] qui-qui ^3 25 iudicandi M 26 miserandi Afp.c.w? miserenti Eag.codd.nonnulli )

unde dicitur populo contumaci:quid uultis mecum iudicio contendere? cum enim rex iustus sederit in throno, quis gloriabitur castum se habere cor? aut quis gloriabitur mundum se esse a peccato? quae igitur spes est, nisi superexultet misericordia iudicio sed erga illos, qui misericordiam fecerunt ueraciter dicendo: dimitte nobis, sicut et nos dimittimus, et sine murmuratione dando ?

hilarem enim datorem diligit deus. denique sanctus Iacobus iam ex isto loco de misericordiae operibus loquitur, ut, quos uehementer illa sententia terruerat, consoletur, cum admonet, quomodo etiam peccata cotidiana, sine quibus hic non uiuitur, cotidianis remediis expientur, ne homo, qui, cum in uno offenderit, fiat omnium reus, in multis offendendo, quia in multis offendimus omnes, magnum aggerem reatus sui minutatim collectum ad tribunal tanti iudicis peruehat et eam, quam non fecit, misericordiam non inueniat, sed potius dimittendo atque donando mereatur sibi dimitti debita reddique promissa.