Epistulae

Quod ad te scripsi, honorande mihi in Christo frater Hieronyme, quaerens de anima humana, si nascentibus singulis nouae singulae nunc usque fiunt, ubi peccati uinculum contrahant, quod per sacramentum gratiae Christi etiam in infantibus recens natis [*](1 indiger Ma.c.m2,om.A ne] nec A me ex mae d ipsum A conuincoryl 2 indignor § alia om.Ma.c.m2 et alia d uel num. om.A 3 enumerare ^5? 4 istorum ADM firmissime ex firmissa m\'2a fide ret. g 5 obriperet ctyAD, \'Ma.c.m2 6 eorum 3 temere ex timere trdaA 7 eamque ueram esse A 8 homines om.ty 9 credi A ni A Christi om.3 10 commendabit β–ui A possit aa.c. liberari] add. explicit epistula agustini ad hieronimum d explicit epistula sancti agustini ad hieronimum de origine animae M explicit de anima sancti augustini episcopi ad sanctum hieronimum epistula uel libellus A ) [*](β= Escorialensis & 1. 14 s. VIlI-IX. ) [*](A = Berolinensis lat. 17 s. IX. ) [*](3 = Parisinus lat. 12163 s. IX. ) [*](D = Valicanus lat. 355 + 356 s. IX-X. ) [*](M = Coloniensis 60 s. I X-X. ) [*](Eug — Eugippii excerpta ex operibus S. Augustini p. 34-49 Knoell haec epistula est inter Augustini epistulas CLXVll (Ill p. 586 Goldbacher) agustinum (sic) ad iheronimum de epistola iacobi β item augustinus (incipit epistola agustini M) ad hieronimum (ex —mo A) de eo (deo M) quod scriptum est qui totam legem seruauerit offendat autem (ona. A) in uno (unu A) factus est omnium reus AfjDM ) [*]( 14 honerande 3 17 gratia β in orn.aL-1 recenter βς ) [*]( LVI. Hieron. Epist. III, Hilberg. ) [*]( 15 )

proinde quaero et per dominum obsecro, ut exponas mihi, quod multis existimo profuturum, aut, si iam uel abs te uel ab aliquo expositum habes, dirigas nobis, quomodo accipiendum sit, quod in epistula Iacobi apostoli est: qu icumque enim totam legem seruauerit, offendat autem in uno, factus est omnium reus. quae res talis ac tanta est, ut, quod hinc tibi non iam olim scripsi, me multum paeniteat.

De agenda namque praesenti uita, quomodo ad uitam perueniamus aeternam, non de praeterita perscrutanda, quam penitus demersit obliuio, sicuti est illud, quod de anima quaerendum putaui, haec uertitur quaestio. eleganter autem dictum esse narratur, quod huic rei satis apte conuenit. cum quidam ruisset in puteum, ubi aqua tanta erat, ut eum magis exciperet, ne moreretur, quam suffocaret, ne loqueretur, accessit alius eoque uiso miserans ait: \'quomodo huc cecidisti?\' at ille: \'obsecro\', inquit, \'quomodo hinc me liberes, non, quomodo huc ceciderim, quaere\'.