Epistulae

Quod si te ipsum consideratione uitae ac morum tuorum non simulate, non fallaciter dixisse credo, quanto magis aequum est me credere apostolum Paulum non aliud sensisse, quam scripserit, ubi ait de Petro et Barnaba: cum uiderem, quia non recte ingrediuntur ad ueritatem euangelii, dixi Petro coram omnibus: si tu: cum sis Iudaeus, gentiliter et-non Iudaice uiuis, quomodo gentes cogis iudaizare?

de quo enim certus sim, quod me scribendo uel loquendo non fallat, si fallebat apostolus filios suos, quos iterum parturiebat, donec in eis Christus, id est 30 ueritas, formaretur, quibus cum praemisisset dicens: quae autem scribo uobis, ecce coram deo, quia non [*](17 = ep. CII 2 finõ 23 *Gal. 2,14 29 cf. Gal. 4,19 cf. I lob. 5, 6 30 Gal. 1, 20. ) [*]( \' 3 solis eis] soli sanctis ^ qui iam] quedam $ canonicae § — ce $ 4 que om. § earum $ 5 al. err. <p hac β at s 8 minime me β I9 prepolleat g 12mihig,t)a.c.m2 aliud] aliquid aliter g 13libros-400, 30 scrips. om. ^ 14 uel] et ç quorum] quo 3 19 aliq. uel disc. om. § 21 alt. I fion] nec §i 25 dixit 3 )

\'At enim satius est credere apostolum Paulum aliquid non uere scripsisse, quam apostolum Petrum non recte aliquid egisse.\' hoc si ita est, dicamus — quod absit — satius esse credere mentiri euangelium, quam negatum esse a Petro Christum, et mentiri Regnorum librum, quam tantum prophetam a domino deo tam excellenter electum et in concupiscenda atque abducenda uxore aliena commisisse adulterium et in marito eius necando tam horrendum homicidium.

immo uero sanctam scripturam in summo et caelesti auctoritatis culmine conlocatam de ueritate eius certus ac securus legam et in ea homines uel adprobatos uel emendatos uel damnatos ueraciter discam potius, quam, facta humana dum in quibusdam laudabilis excellentiae personis aliquando credere timeo reprehendenda, ipsa diuina eloquia mihi sint ubique suspecta.

Manichei plurima diuinarum scripturarum, quibus eorum nefarius error clarissima sententiarum perspicuitate conuincitur, quia in alium sensum detorquere non possunt, falsa esse contendunt, ita tamen, ut eandem falsitatem non scribentibus apostolis tribuant, sed nescio quibus codicum corruptoribus.

quod tamen quia nec pluribus siue antiquioribus exemplaribus nec praecedentis linguae auctoritate, unde Latini libri interpretati sunt, probare aliquando potuerunt, notissima omnibus ueritate superati confusique discedunt. itane non intellegit sancta prudentia tua, quanta malitiae illorum patescat occasio, si non ab aliis apostolicas litteras esse falsatas, sed ipsos apostolos falsa scripsisse dicamus?

\'Non est\', inquis, \'credibile hoc in Petro Paulum, quod ipse Paulus fecerat, arguisse\'. non nunc quaero, quid fecerit; quid scripserit, quaero. hoc ad quaestionem, quam suscepi, maxime pertinet, ut ueritas diuinarum scripturarum ad nostram fidem aedificandam [*](2 cf. Gal. 2,11 8 cf. Matth. 26,69—75 9 cf. II Reg. 11, 2-17 29 cf, ep. CXII 4, 1; Hieron. in Pauli ep. ad Gal. 2, 11 sqq. (XXVI 339 M) ) [*](2 barnabam i 3 ad eu. uer. ingr. f 5 at] an t) 6 quam — egisse om. § 23 sine Õ nec t 26 prud. sancta g 28 dicemus g 30 quaero] inquiro g fecerit sed g 31 quaero] seria quero $ hoc quod ad t) )

nam si hoc fecit Petrus, quod facere debuit, mentitus est Paulus, quod eum uiderit non recte ingredientem ad ueritatem euangelii. quisquis enim hoc facit, quod facere debet, recte utique facit et ideo falsum de illo dicit, qui dicit eum non recte fecisse, quod eum nouit facere debuisse. si autem uerum scripsit Paulus, uerum est, quod Petrus non recte tunc ingrediebatur ad ueritatem euangelii; id ergo faciebat, quod facere non debebat.