Epistulae

Jerome, Saint

Jerome, Saint. S. Euesebii Hieronymi Opera, Section 1 (Pars I-III): Sancti Eusebii Hieronymi Epistulae (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 52-54). Hilberg, Isidor, editor. Vienna, Leipzig: Tempsky, Freytag, 1910-1918.

Te ipsum, si placet, obsecro te, paulisper intuere, te ipsum, inquam, erga me ipsum et recole uel, si habes conscripta, relege uerba tua in illa epistula, quam mihi per fratrem nostrum, iam collegam 30 meum Cyprianum breuiorem misisti, quam ueraci, quam germano. [*]( 9 cf. Matth. 22,39 etc. llMatth. 7,12 14 *Gal. 6,1 25 cf. *I Oor. 9, 22 ) [*]( 4 mentis β 6 quod $ xpo $ nolebat § 7 caerimoniarum quo g caerimoniarum i 10 quae] quam g quod t) ab om. Õ 11 hoc t 14 praecepit $ 17 uidete$18 dixerit$20 accedere õ possitβ ita om. β 21 tam ab om. β22 mentis β si iadeos$23 sic ex si t) 24 pr. non — erat om. β esse] esset g 26 lucrificaret t) 27 pr. te] et !p alt. te] ut !p 28 erga me ipsum om. β me] memet g 29 epist. om. β nostrum] meum . 30 brebiorem meum ^ ) [*]( LV. Hieron. Epist. II. Hiiberg. ) [*]( 27 )

418

quam pleno caritatis affectu, cum quaedam me in te commisisse expostulasses, grauiter subiunxisti: in hoc laeditur amicitia, in hoc necessitudinis iura uiolantur; ne uideamur certare pueriliter et fautoribus inuicem uel detractoribus nostris tribuere materiam contendendi. haec abs te uerba non solum ex animo dicta sentio, uerum etiam benigno animo ad consulendum mihi.

denique addis, quod, etiam si non adderes, appareret, et dicis: haec scribo, quia te pure et Christiane diligere cupio nec quicquam in mea mente retinere, quod distet a labiis. o uir sancte mihique, ut deus uidet animam meam, ueraci corde dilecte, hoc ipsum, quod posuisti in litteris tuis, quod te mihi exhibuisse non dubito, hoc ipsum omnino Paulum apostolum credo exhibuisse in litteris suis non uni cuilibet homini, sed Iudaeis et Graecis et omnibus gentibus, filiis suis, quos in euangelio genuerat et quos pariendos parturiebat, et deinde posterorum tot milibus fidelium Christianorum, propter quos illa memoriae mandabatur epistula, ut nihil in sua mente retineret, quod distaret a labiis.

Certe factus es etiam tu tamquam ego non mentientis astu, sed conpatientis affectu, cum cogitares tam me non relinquendum in ea culpa, in quam me prolapsum existimasti, quam nec te uelles, si eo modo prolapsus esses. unde agens gratias beniuolae menti erga me tuae simul posco, ut etiam mihi non suscenseas, quod, cum in opusculis tuis aliqua me mouerent, motum meum intimaui tibi hoc erga me ab omnibus seruari uolens, quod erga te ipse seruaui, ut, quicquid inprobandum putant in scriptis meis, nec claudant subdolo pectore nec ita reprehendant apud alios, ut taceant apud me, hinc potius existimans laedi amicitiam et necessitudinis iura uiolari.

nescio [*]( 2.9 = ep. CV 4 15 cf. Gal. 4,19 ) [*]( 4 fauctoribus ^3 fauuoribus g 8 appararet 5|5 9 te post diligere ponitg 10 quisquam ^ mente mea i 11 distat β 13 exposuisse g 14 ap. Paul. g unicuiquelibet β 16 tenuerat β pariendo g parturiendos βz 17 quod β 18 memoriter β 19 dictaret g 20 etiam om. $ tamquam] tametiam $ 21 tam me] tamen 5P 22 pr. quam] qua 5(5 23 beniuolenter β menti om. $ 24 tuae om. $ ut om. β 25 in om. !p tibi om. $ 26 hęc <p hominibus β obseruari g 27 quicq.] si quid β scripturis β laudant g laudent βη 28 hinc] hoc § 29 extimans β )

419

enim, utrum Christianae amicitiae putandae sint, in quibus magis ualet uulgare prouerbium: obsequium amicos, ueritas odium parit, quam ecclesiasticum: fideliora sunt uulnera amici quam uoluntaria oscula inimici.

Proinde carissimos nostros, qui nostris laboribus sincerissime fauent, hoc potius, quanta possumus instantia, doceamus, quo sciant fieri posse, ut inter carissimos aliquid alterutro sermone contra dicatur nec tamen caritas ipsa minuatur nec ueritas odium pariat, quae debetur amicitiae, siue illud uerum sit, quod contra dicitur, siue corde ueraci, qualecumque sit, dicitur non retinendo in mente, quod distet a labiis.