Epistulae

Dicam ergo, ut coeperam: nihil ingenio eius docilius fuit. tarda erat ad loquendum, uelox ad audiendum, memor illius praecepti: audi, Israhel, et tace. scripturas tenebat memoriter et, cum amaret historiam et illud ueritatis diceret fundamentum, magis sequebatur intellegentiam spiritalem et hoc culmine aedificationem animae protegebat.

denique conpulit me, ut et uetus et nouum instrumentum cum filia me disserente perlegeret. quod propter uerecundiam negans propter adsiduitatem et crebras postulationes eius praestiti, ut docerem, quod didiceram non a memetipso, id est a praesumptionis pessimo praeceptore, sed ab inlustribus ecclesiae uiris. sicubi haesitabam et nescire me ingenue confitebar, nequaquam mihi uolebat adquiescere, sed iugi interrogatione cogebat. ut e multis ualidisque sententiis, quae mihi uideretur probabilior, indicarem.

loqaar et aliud, quod forsitan aemulis uideatur incredulum: Hebraeam linguam, quam ego ab adulescentia multo labore ac sudore ex parte didici et infatigabili meditatione non [*](12 cf. lac. 1,19 13 *Deut. 27, 9 ) [*](2 qua] add. ae(e B)tate KB lud. cond. g 3 resurrexisse Ip.c.m2 et]hec et B quae om. KB 4suffocationeaD 5 acc(o s.l.)epit(ace del) a 7 hoc alD 9 fugire a lOnoxias D obnoxiisa llingeniia eius dico a docibilius Ip.c.B facilius Ia.c. 13 script. sanctas codd. praeter a 14 et illud (t a) alD illudque KB et hoc g 15 magis tamen g 16 et KB, om. cet. 17 filiae D me dm. D disserentem la.r.D 18 ass. aB; add. tamen s.l.m2l cx(s.l.m2l)- postu(o Z)lationes K,Ip.c.m2 19 memet] me B 20 praesumptione g ill. B; add. praeceptoribus B 21 esitabam la.c.DB me nescire KB 22 uoluit g 23 uariisque KB,Ip.c.m2 sententias D mihi om. B uidentur B probabi- Hora B 24 iudicarem a aliut KD incredibile g; add. ob a 25 quam om. a adulescentiam a; add. mea B ac] et a . I j )

quod qaidem usque hodie in sancta filia eius Eustochio cernimus, quae ita semper adhaesit matri et eius oboediuit imperiis, ut numquam absque ea cubaret, numquam procederet, numquam cilium caperet, ne unum quidem nummum haberet potestatis suae, sed et paternam et maternam substantiolam a matre distribui pauperibus laetaretur et pietatem in parentem hereditatem maximam et diuitias crederet.

non debeo silentio praeterire, quanto exultauerit gaudio, quod Paulam, neptem suam Laeta et Toxotio generatam, immo uoto et futurae uirginitatis repromissione conceptam, audierit in cunis et crepitaculis balbutiente lingua alleluia cantare auiaeque et amitae nomina dimidiatis uerbis frangere. in hoc solo patriae desiderium habuit, ut filium, nurum, neptem renuntiare saeculo. Christo seruire cognosceret. quod inpetrauit ex parte; nam neptis Christi flammeo reseruatur, nurus aeternae se tradens pudicitiae socrus opera fide et elemosynis sequitur et Romae conatur exprimere, quod Hierosolymis illa conpleuit.