Epistulae

In languoribus et crebra infirmitate dicebat: quando infirmor, tunc fortis sum et: habemus thesaurum istud in uasis fictilibus, donec mor tale hoc induat inmortalitatem et corruptiuum hoc uestiat incorruptionem, et iterum:I sicut superabundant passiones Christi in nobis, ita et per Christum abundauit et consolatio ac deinde: ut socii passionum estis, ita et consolationis eritis.

in maerore cantabat: quare tristis es, anima mea, et quare conturbas me? spera in deum, quoniam confitebor illi, salutare uultus mei et deus meus. in periculis loquebatur:I qui uult uenire post me, neget se ipsum et tollat crucem suam et sequatur me et iterum: qui uult animam suam saluam facere, perdet eam et: qui perdiderit animam suam propter me, me, saluam eam faciet.

quando dispendia rei familians et euersio totius patrimonii nuntiabatur, aiebat: quid enim prodest homini, si totum mundum lucri fecerit et animam suam damni habuerit? aut quam dabit homo conmuta tionem pro anima sua? et nudus exiui de utero matris meae, nudus et redeam. sicut placuit domino, ita factum est; sit nomen domini benedictum et [*]( 3 *II Cor. 12, 10 4 *II Cor. 4, 7 5 *I Cor. 15/53 8 *II Cor. 1,5 10 *II Cor. 1, 7 11 *Ps. 41,12 15 *Matth. 16, 24 17 *Matth. 16, 25 18 *Luc. 9, 24 20 *Matth. 16, 26 24 *Hiob 1, 21 ) [*]( 1 multos (add. s.l. gubernatur) I multum g prudens g pusillanimus KD 4 infirmor B infirmus sum a,2a.c. infirma sum Xp.c.D infirmior sum K fortior KB potens Ia.c.m2 et om. g 5 thensaurum K istndD istuta istum cet. (ct. Neue 13 806) 6 hoc om. KB 7 uestiatur incorruptione KB 8 habundant B 9 ita om. g abundabit mauult EngeTbrecht alt. et om. a 10 ita] sic g 11 eritis et cons. g 12 mea om. K 13 dm I dni K dno a do DB (ct. LXX: έλπισον έπì τόν ϑεόν) quoniam adhuc B 14 et om. K2 15 ab- neget Σp.c.DB semet(—d B)KB 16rursumj 17 perdat K 18 propter] pro KB 19 fac. eam. B eam om. a 21 prodesst a 22 anime sue dampnum B 23 homo om. aD 25 et s.l.X, om. a dom. plac. I )

scio ei scriptas infirmitates grauissimas liberorum et maxime Toxotii sui, quem diligebat plurimum. cumque illud uirtute conplesset: turbata sum et non sum locuta, in haec uerba prorupit: qui amat filium aut filiam supra me, non est me dignus, et orans ad dominum loquebatur: \'posside filios mortificatorum, qui pro te cotidie mortificant corpora sua\'.

noui susurronem quendam — quod genus hominum uel perniciosissimum est — quasi beniuolum nuntiasse, quod prae nimio feruore uirtutum quibusdam uideretur insana et cerebrum illius dicerent confouendum. cui illa respondit: \'theatrum facti sumus mundo et angelis et hominibus; nos fatui propter Christum, sed stultum dei sapientius est hominibus; unde et saluator loquitur ad patrem: t u scis insipientiam meam.