Epistulae

Nequaquam igitur dubias opes, sed uirtutem firmissimam diligamus. non nos duritia humiliet paupertatis, non extollant diuitiae, quae stultissimos hominum deprimere et eleuare consuerunt, sed utrumque pro rerum honestate moderemur et tristia et laeta aequali animo sustinentes. diuitiarum cura somnos interrumpit dulcissimos, innoxiis calumnias struit et, cum infinitas opes congregauerit, materiam aeternis ignibus parat. postquam uero insatiabilis furor quaesitis opibus incubuerit, non expletur auaritia, sed contemnit leges, gehennae flammas despicit, futuri iudicii tribunal habet pro nihilo.

nec tantum aduersarii contra hostes suos, quantum diuitiae contra uirtutes dimicant, nisi ratione et in proximos misericordia temperentur. hae in urbibus nobilitati praeferuntur, hae nouis hominibus antiquam donant familiam. numquam diuitiarum desiderium ullis diuitiis satiari potest; eget semper, qui auarus est; nescit mensuram, cui tantum deest, quod habet, quantum, quod non habet. infernus mortuis non expletur, sed, quanto plures susceperit, tanto plures desiderat; imitatur ergo eum auaritia nec satiari- potest, sed, quo plus habuerit, plus requirit.