Excerpta ex Operibus Augustini

CCII.SEQVITVB SETEXTVS: VTRVM APVD HAERETICOS FIAT NECNE REMISSIO PECCATORVM.

Quaerunt etiam utrum peccata dimittantur per baptismum in parte Donati, ut, si dixerimus dimitti, respondeant: "ergo est illic spiritus sanctus" quia, cum insufflante domino datus esset discipulis, tunc secutus est et ait: baptizate gentes in nomine patris et filii et spiritus sancti; si cui dimiseritis peccata, dimittentur ei; si cui tenueritis, tenebuntur. ,,et si ita est" inquiunt ,,communio nostra [*]( 1 cf. 1 Cor. 10, 11 8 Gen. 21, 10 11 Mal. 1, 2sq. 20 Mstth. 28, 19 21 Io. 20, 22 sq. ) [*]( 1 ficura A 8 ismaheli AP 4 erit] ri obduxit m. 2 V n 5 pacificifice A ligimam (ti add. m. 2) Y 6 legitimo] legitime e 7 sed] ed Y & P; tras. A 9 unitati V 12 concubito P uno utero] una matre p 18 sunt pi" 14 cap. cern A GCXX P CCXXI Ov 15 sequitar setextas] om. P; B. textas v aaereticos aput r heredicoB A fiat] om. A necne] ne P1; ()III. Ov 17 demittantur A 18 dimitti (di in ras.) V 19 insuflante V inflante v 21 fili A 22 dimittuntur A tenueritis] retiaueritiB A-)

est ecclesia Christi. non enim praeter ecclesiam dimissionem peccatorum spiritus sanctus operatur. et si nostra communio est ecclesia Christi, non est ecclesia Christi uestra communio." una est enim, quaecumque illa sit, de qua dictum est: una est columba mea, una est matri suae, nec possunt ecclesiae tot esse quot schismata. si autem dixerimus non ibi dimitti peccata: "ergo" inquiunt "non est illic uerus baptismus, et propterea quos a nobis suscipitis uos baptizare debetis; quod quia non facitis, in ecclesia Christi uos non esse fatemini."

His ita resistimus, secundum scripturas eos interrogantes, ut quod a nobis quaerunt sibi ipsi respondeant. quaero enim, ut dicant utrum dimittantur peccata ubi caritas non est. peccata enim tenebrae animarum sunt. audimus Iohannem quippe dicentem: qui odit fratrem suum, in tenebris est usque adhuc; nulli autem schismata facerent, si fraterno odio non excaecarentur. si ergo dicimus non ibi dimitti peccata, quomodo renascitur qui apud eos baptizatur? quid est enim renasci per baptismum nisi a uetustate renouari? quomodo autem renouatur a uetustate cui peccata praeterita non dimittuntur? quod si renatus non est, nec Christum induit. ex quo conficitur, ut denuo baptizandus uideatur, quia dicit apostolus: quotquot enim in Christo baptizati estis, Christum induistis; quem ille si non induit, nec in Christo baptizatus habendus est. porro quia in Christo dicimus baptizatum, fatemur eum Christum induisse; et si hoc fatemur, regeneratum fatemur. quod si ita est, et peccata dimissa [*]( 4 Cant. 6, 8 14 I Io. 2, 11 22 Gal. 3, 27 ) [*]( 2 peccatorum] peccaram A 5 est columba] es columba A matris PH> 6 quot] quod V scismata P" ibi] ibidem v 7 uerum v baptismos (v a m. 2) P baptisma v 8 suscepistis v 9 uos] uox A 10 resistemuB APl 13 audimus AV: audiuimus pt., audiamus P* quippe iohannem APo 15 scismata Pv 16 ezcaecaecarentar (cae del. m. Z) V excareutur (ce add. m. 2) P exercerentur v 18 enim] om. v renoaare P 19 renoaantur V a] om. P* 20 renatus] natas Pb 21 quia] quid P 22 quotquot] quoquod P1 23 in] om. A 25 Christum] xpo A )

sunt. quomodo ergo dicit Iohannes: qui odit fratrem suum, in tenebris manet usque adhuc, si iam facta est remissio peccatorum? an non est in schismate odium fraternum ? quis hoc dixerit, cum et origo et pertinacia schismatis nulla sit alia nisi odium fratris?

Hanc illi quaestionem soluere sibi uidentur, cum dicunt: "non est ergo in schismate remissio peccatorum et ideo nec regeneratio noui hominis, et propterea nec baptismum Christi." nos autem quia fatemur ibi esse baptismum Christi, hanc eis quaestionem soluendam proponimus, Magus ille Simon utrum uero Christi baptismate tinctus sit. respondebunt: "ita u, quia sanctae scripturae auctoritate coguntur. quaero ergo utrum fateantur ei dimissa peccata. profecto fatebuntur. item quaero, cur ei dixerit Petrus non eum habere partem in sorte sanctorum. "quia" inquiunt "postea peccauit pecunia uolens emere donum dei, cuius uenditores apostolos credidit."

Quid, si ad ipsum baptismum fictus accessit, dimissa sunt ei peccata an non sunt dimissa ? eligant quod uolunt; utrumlibet elegerint, sufficiat nobis. si dimissa dixerint, quomodo ergo spiritus sanctae disciplinae effugiet fictum, si in isto ficto operatus est peccatorum remissionem? si dixerint non esse dimissa, quaero, si postea fictionem suam corde concusso et uero dolore fateretur, denuo baptizandus iudicaretur? quod si dementissimum est dicere, fateantur uero baptismo Christi baptizari posse hominem, et tamen cor [*]( 1 I Io. 2, 11 20 Sap. 1, 5 ) [*]( 1 iohannis Å 2 si] sed v 4 dixerit (it ex im corr.) P pertioaciM A 7 remiscio A 9 quia] qui Pv 10 solnettd* Å ille (e ex i corr.) P symon P 11 nero] uerum P 18 13 fobuntur (te add. m. 2) P 14 in sorte] om. 17; in sorte in sorte (corr. m. 2) V in sortem A 16 apostolas AV1 17 ad] om. P1 18 ei] om. v dimissa] ei dimissa Pv 19 eligerint V 20sanctaeV:sanctasAPv(cf. p. 667,1) 21 remissionemoperatasest peccatoram APv 22 postea] post P 23 nerolore (do add. m. 2) Å baptizandos P1 25 baptismum Å baptiiare P )

eius in malitia uel sacrilegio perseuerans peccatorum abolitionem non sinere fieri, atque ita intellegant in communionibus ab ecclesia separatis posse homines baptizari, ubi Christi baptismus eadem sacramenti celebratione datur et sumitur, qui tamen tum prosit ad remissionem peccatorum, cum quisque reconciliatus unitati sacrilegio dissensionis exuitur, quo eius peccata tenebantur et dimitti non sinebantur. sicut enim in illo qui fictus accesserat fit, ut non denuo baptizetur, sed ipsa pia correctione et ueraci confessione purgetur, quod non posset sine baptismo, sed ut quod ante datum est tunc ualere incipiat ad salutem, cum illa fictio ueraci confessione recesserit: sic etiam iste qui baptisma Christi, quod non amiserunt qui se separauerunt, inimicus caritatis et pacis Christi in aliqua haeresi aut schismate accepit, quo sacrilego scelere peccata eius non dimittebantur, cum se correxerit et ad ecclesiae societatem unitatemque uenerit, non iterum baptizandus est, quia ipsa reconciliatione ac pace praestatur, ut ad remissionem peccatorum eius in unitate iam prodesse incipiat sacramentum, quod acceptum in schismate prodesse non poterat.

Si autem dixerint in illo qui fictus accessit per sanctam uim tanti sacramenti dimissa quidem illi esse peccata in ipso temporis puncto, sed per fictionem ipsius redisse continuo, ut spiritus sanctus et adfuerit baptizato, ut peccata recederent, et perseuerantiam fictionis fugerit, ut redirent, ut et illud uerum sit: quotquot in Christo baptizati estis, [*]( 25 Gal. 3, 27 ) [*]( 1 abolitione A 3 baptizare P 5 tum V: tunc APv 6 reconc.iliatus (h ras.) V exuitur] r ex s corr. P; Mutus v 9 ueraci] aera ei P aera eius v possit P 10 quod nt v 11 ftctio] factio A 12 iste] ipsi v baptisma] baptizati sunt v amisserunt P 13 eeparanerant (nnt ex ant corr. m. 1) V inimicus] inimiciciis v 14 schismatae V scismatae P 15 corrixerit F 16 baptizandos P1 17 reconchiliatione (h del. m. 2) V 18 eias] om. v iam] om. v 20 sancta v 21 nim tanti] om. v sacramenta v illi] illa v 22 per fictionem AV: perfectionem Pv 23 recederint P1 24 persenerantia v fagerit] fuerit Pl fecerit v 25 qaodqaot (d in t corr. m. 2) PV baptwzati (i ras.) P )

Christum induistis, et illud: sanctus enim spiritus disciplinae effugiet fictum, id est ut et induat eum Christo sanctitas baptismi et exuat eum Christo pernicies fictionis, sicut fit, cum quisque a tenebris per lucem transit ad tenebras; oculi quidem eius in tenebras perpetuo diriguntur, sed non potest eum lux nisi perfundere transeuntem — si hoc ergo dixerint, hoc etiam in eis intellegant fieri qui extra ecclesiae communionem, sed tamen baptismate ecclesiae baptizantur. quod ubicumque fuerit, sanctum est per se ipsum, et ideo non est eorum qui se separant, sed eius unde se separant. ualet tamen apud eos hactenus, ut per eius lucem transeant ad dissensionis suae tenebras, continuo redeuntibus peccatis, quae baptismatis sanctitas in illo temporis puncto dimiserat, tamquam redeunte obscuritate, quam lux in transitu excusserat.

CCCIII. SEQVITVB SETEXTVS: QVOD SINE CARITATE PECCATA REDEANT, QVAE DIMISSA FVERANT, PROBAT PER SERVVM, CVI OMNE DEBITVM DIMISERAT DOMINVS SWS.

Nam redire dimissa peccata, ubi fraterna caritas non est, apertissime dominus in euangelio docet de illo seruo,. quem cum inuenisset debitorem decem milium talentorum, deprecanti omnia dimisit; ille autem conseruum suum, qui ei debebat centum denarios, cum miseratus non fuisset, iussit eum dominus reddere quae ei dimiserat. tempus ergo, quo accipitur indulgentia per baptismum, tamquam tempus est reddendae rationis, ut omnia debita, quae inuenta fuerint, dimittantur. non tamen ille seruus postea dedit conseruo suo mutuam [*]( l Sap. 1, 5 ) [*]( 2 et] om. P 8 pernities A 9 ipsum (om. se) v 10 qui 86] qui вe.. (se ras.) P 11 actenus AP 14 ezcuserat (s add. m. 2) P 15 cap. CCIin A CCXXI P CCXXII Gv 16 sequitur setertns] eras. in P; sequitur textus v 18 demiserat A dimiserit v dominos suos Pl 19 demissa P\' 21 depraecanti A 22 con- MnM Mo p 23 denarius AP1 mieertue P 24 quo APv: om. V )

pecuniam; quam cum ille non posset reddere, non eius misertus est, sed iam ei debebat conseruus eius, cum ipse rationem domino suo reddens tanti numeri debito solueretur; nec dimiserat conseruo suo quod ei debebat et sic accesserat, ut ei dimitteret dominus. hoc indicant uerba conserui dicentis: patientiam habe in me, et reddam tibi. alioquin diceret: "iam mihi hoc dimiseras; cur iterum repetis?" hoc et ipsius domini uerba manifestius aperiunt. ait enim: egressus autem seruus ille inuenit unum de conseruis suis, qui debebat ei centum denarios. non dixit: "cui debitum iam centum denariorum dimiserat"; si enim dimiserat, non ei debebat. quia ergo dixit: debebat ei, manifestum est quod non dimiserat. et melius quidem fuerat atque hoc potius congruebat tanto debitori reddituro rationem et exspectanti misericordiam domini sui, ut prior ipse conseruo dimitteret quod ei debebatur et sic ad rationem reddendam, ubi misericordia domini imploranda erat, accederet. nec tamen illud quod nondum conseruo dimiserat impediuit domino eius, quominus in illo tempore accipiendae rationis dimitteret ei omnia, quae debebat. sed quid profuit, quando quidem in caput eius propter odiorum perseuerantiam rursus omnia continuo replicata sunt? sic non impeditur baptismi gratia, quominus omnia peccata dimittat, etiam si odium fraternum in eius cui dimittuntur animo perseuerat. soluitur enim hesternus dies et quidquid supra est soluitur, etiam ipsa hora momentumque ante baptismum et in baptismo; deinceps autem continuo reus [*]( 6 Mattb. 18, 26 et 28 ) [*]( 11 1 possit Pv non eis (non et u add. m. 2) P 2 eius] suas v ipse] ipsa P1 3 numeris v 5 dimittent A 10 ei] om. P\'v 11 denar. demiserat P1 13 demiserat A 14 debitori] debitori redditoris P redditnro] (uro a m. 2 in ras.) P redditurus v 15 prior] prius v 18 demiserat Šimpetiuit A domino] cf. Rdnsch l. c. p. 413 21 odiorum (or a m. 2 in ras.) P continuo] P* in ras. 22 impeditur (t in ras.) V impetitur à 24 soluetur A soluit v besternus (h add. m. 2) P 25 soluit v hora] ora P momentoque Pv ) esse incipit non solum consequentium sed etiam praeteritorum dierum, horarum, momentorum, redeuntibus omnibus, quae dimissa sunt. et saepe ista contingunt in ecclesia.

CCIIII. SEQVITVR SETEXTVS: DE BAPTIZANDO CVI SVBITVM PERICVLVM MORTIS IMMINEAT ET HABEAT INIMICVM, QVEM INIQVISSIME ODERIT.

Nam plerumque fit, ut homo habeat inimicum, quem iniquissime oderit, quamquam etiam inimicos diligere iubeamur et orare pro eis; subito autem periculo mortis incipit perturbari et poscit baptismum, quem tanta festinatione accipit, ut necessariam interrogationem paucorum uerborum uix periculi tempus admittat, quanto minus sermonem longissimum, ut illud odium corde pellatur, etiam si baptizanti sit cognitum. certe ista non solum apud nos sed etiam apud illos euenire non cessant. quid ergo dicimus? dimittuntur peccata huic homini an non dimittuntur? prorsus quod uolunt eligant. si enim dimittuntur, continuo redeunt, euangelium loquitur, ueritas clamat. siue ergo dimittantur siue non dimittantur, necessaria est postea medicina, nec tamen, si uixerit atque id corrigendum esse didicerit atque correxerit, denuo baptizatur siue apud illos siue apud nos. sic et illa quae schismatici uel haeretici non aliter habent nec aliter agunt quam uera ecclesia, cum ad nos ueniunt, non emendamus, sed potius approbamus. in quibus enim non dissentiunt a nobis, in eis [*]( 2 diemm APv: odiorum MY momentarum P1 mementorum A redeuntibus] euntibus A omnibus] omnia V 3 dimisa P 4 cap. CCV A CCXXII P CCXXIIl Gv 5 sequitur setextns] eras. in P; sequitur textus v subitum scripsi (cf u.10): suus M V(cf.p. 22, 26); om. AGPv 7 oderit] o. ex eodem libro v 11 accepit P1 V 12 necessarium (u in a corr.) P 13 admittat] amittat P 17 (et 18) dimittantur A 19 siue ergo dimittantur] si uero d. P1 siue nero dimittuntur v 21 didicerint Y correxit (er add. m. 2) P 22 scismatici Pv 24 emcndamus] emundamus Y 25 dissentiunt. (a ras.) P )

non disiunguntur a nobis. sed tamen, quia nihil eis prosunt. quamdiu schismatici et haeretici sunt, propter alia in quibus a ueritate dissentiunt et propter ipsum separationis immanissimum scelus, siue permanserint in eis peccata siue continuo dimissa redierint, ut ad salutem pacis atque caritatis ueniant adhortamur, non solum ut aliquid habeant quod non habebant, sed ut eis etiam illud prodesse incipiat quod habebant.

CCV. SEQVITVR SETEXTVS: QVOD BAPTISMVS DEI SIT ECCLESIAE, VBICVMQVE INVENTVS FVERIT.

Frustra ergo nobis dicunt: "si baptismum nostrum acceptatis, quid minus habemus, quod nobis de uestra communione consulendum putetis?" respondemus enim: non baptismum uestrum acceptamus — quia non est baptismus ille schismaticorum uel haereticorum — sed dei et ecclesiae, ubicumque fuerit inuentum et quocumque translatum; uestrum autem non est nisi quod praue sentitis et sacrilege agitis et impie separamini. nam si cetera omnia uera uel habeatis uel sentiatis et in eadem tamen separatione duretis aduersus uinculum pacis fraternae, aduersus unitatem omnium fratrum, qui toto terrarum orbe, sicut promissi sunt, ita exhibiti, quorum omnium causas et corda nullo modo umquam nosse ac discutere potuistis, ut merito damnaretis; qui non possunt propterea rei esse, quia [*]( 2 et V: uel APv heredici A 8 inmanissimum A 6 adortamur A 8 cap. CCVI A CCXXni P CCXXIIII Gv 9 sequitur setextus] eras. in P; B. textus v dei.. P ecclesiae] et ecclesiae A (cf. p. 22, 28) 10 inueotus scripsi: inuentum AGPv iunctus MY fuerit] f. ex eodem libro supra scripto v 11 acceptatis] accepitis A 12 quod MY: nt APv nobis] nos P consolendum Y 15 heredicorum A et] om. Pv 16 quodtl cumque A 17 sentis (ti add. m. 2) P impi.e (a ras.) P eaparamini v 18 si] sic et px et] cm. v 19 fraternae pacis Pv fraternae paetis (r ras.) A 21 exibiti Pl quarum A )

iudicibus ecclesiasticis potius quam litigatoribus crediderunt: hoc solum minus habetis, quod minus habet qui caritatem non habet. iam quid opus est, ut nos retexamus? uos ipsi in apostolo inspicite, quantum sit quod minus habetis. quid autem interest, qui caritatem non habet utrum foras auolet aliquo uento temtationis ablatus an intus de messe dominica non recedat in ultima uentilatione separandus ? et tamen etiam tales si iam semel per baptismum nati sunt, iterum eos nasci non oportet.-

CCVI SEQVITVR SETEXTVS: QVOD ECCLESIA PARIAT SIVE PER SE SIVE PER ANCILLARVM VTERVM DE SEMINE VIRI SVI; VBI PONIT SIMILITVDINEM DE ESAV ET ASER.

Ecclesia quippe omnes per baptismum parit, siue apud se, id est ex utero suo, siue extra se de semine uiri sui. sed et Esau de uxore natus propter fraternam discordiam separatus est a populo dei et Aser per uxoris quidem potestatem, sed ex ancilla natus propter fraternam concordiam terram promissionis accepit. unde et Hismaheli, ut separaretur a populo dei, non offuit mater ancilla, sed offuit fraterna discordia; et non profuit potestas uxoris, cuius magis filius erat, quia per ipsius iura coniugalia et ancilla seminatus erat et ex ancilla susceptus; sicut apud istos ecclesiae iure, quod est in baptismo, nascuntur quicumque nascuntur. sed si concordent cum fratribus per unitatem pacis, ad terram ueniunt promissionis, non [*]( 1 litigatoribus] ligatoribus Glv legatoribus Pl crediderunt AG Pv: perdiderunt MV 3 retexeamns pi" 4 inspicite] accipite o 6 aliquo] om. v uento] uentu P tientium (sic) v masse] area v 8 talis P* non nasci A 9 oportet (a add. m. 2) P 10 cap. CCYII A CCXXim P CCXXV Ov 11 sequitur setextus] eras. in P; s. textus v ecclesiae P1 13 Aser] A. ex libro eodem v 15 et] om. p" 19 accipit AP iamaheli A ismahel Pv separetnr P 20 obfuit APVv 22 et ancilla Y: et in ancilla APo 23 iurae P iura A est] add. A* supr. uers. 24 quieumque nascuntur AOPv: om. MV )

de materno utero rursus eiciendi, sed in paterno semine cognoscendi. si autem in discordia perseuerent, ad Hismahelis funiculum pertinebunt. prior autem fuit Hismahel et postea Isaac, et prior Esau, posterior autem Iacob, non quia prior . peperit haeresis quam ecclesia, aut ipsa ecclesia prius carnales uel animales et postea spiritales, sed quia in ipsa sorte mortalitatis nostrae, ex quo de Adam nascimur, non est prius quod spiritale, sed quod animale, postea quod spiritale. ex ipso autem animali sensu, quia homo animalis non percipit quae sunt spiritus dei, omnes dissensiones et his schismata generantur. in quo sensu perseuerantes apostolus dicit ad uetus testamentum pertinere, id est ad terrenorum promissorum cupiditatem, in quibus quidem spiritalia figurantur, sed animalis homo non percipit quae sunt spiritus dei.

QVOD ANTIQVA RES SIT ECCLESIA, IN ALIIS HABENS ANIMALEM PORTIONEM, IN ALIIS SPIRITALEM.

Quocumque ergo tempore tales homines esse coeperint in hac uita, ut iam diuinis pro saeculorum distributione sacramentis imbuti, adhuc tamen carnaliter sapiant et carnalia de deo siue in hac uita siue post hanc uitam sperent atque desiderent, animales sunt. ecclesia uero, quod est populus dei, etiam in istius uitae peregrinatione antiqua res est, in [*]( 7 I Cor. 15, 46 9 (et 14) cf. I Cor. 2, 14 12 cf. Gal. 4, 24 ) [*]( 2 persenerant v ismahelis APv 3 ismahcl APv 5 carnales] om. A; carnalis Pl 6 postea] posteria A spiritalis A 9 spiritale (om. quod) APv animali] animales Pl 10 percipiet Pl 11 his schismata scripsi: hiscismata V hischismata M schismata A scismata GPv 14 percipit] pepercit P 16 cap. CCVIII A CCXXV P CUXXVI Gv 17 quod] quocumque quod A 18 spiritalem] sp. ex libro supra scripto v 19 ergo quocumque A coeper"" (int add. m. 2) P 22 sperant v 23 desiderant v animalis P )

aliis hominibus habens animalem portionem, in aliis autem spiritalem. ad animales pertinet uetus testamentum, ad spiritales nouum. sed primis temporibus utrumque occultum fuit, ab Adam usque ad Mosen. a Mose autem manifestatum est uetus et in eo ipso occultabatur nouum, quia occulte significabatur. postea uero quam in carne dominus uenit, reuelatum est nouum; ueteris autem sacramenta cessarunt, sed concupiscentiae tales non cessauerunt. in illis enim sunt quos apostolus iam per sacramentum noui testamenti natos, adhuc tamen dicit animales non posse percipere quae sunt spiritus dei. sicut enim in sacramentis ueteris testamenti uiuebant quidam spiritales, ad nouum scilicet testamentum, quod tunc occultabatur, occulte pertinentes, sic et nunc in sacramento noui testamenti, quod iam reuelatum est, plerique uiuunt animales. qui proficere si nolunt ad percipienda quae sunt spiritus dei, quo eos hortatur sermo apostolicus, ad uetus testamentum pertinebunt; si autem proficiunt, et antequam capiant ipso profectu et accessu ad nouum pertinent et, si priusquam spiritales fiant ex hac uita rapiuntur, custoditi per sacramenti sanctitatem in terra uiuentium computantur, ubi est spes nostra et portio dominus. nec inuenio quid uerius intellegatur in eo quod scriptum est: inperfectum meum uiderunt oculi tui, quando quidem sequitur: et in libro tuo omnes scribentur.

i Quae autem peperit Abel et Enoch et Noe et Abraham, ipsa peperit et Mosen et prophetas tempore posteriores ante domini aduentum; et quae istos, ipsa et apostolos et martyres [*]( 15 cf. I Cor. 2, 14 20 cf. Ps. 141, 6 22 Ps. 138, 16 ) [*]( 4 moysen et moyse Pv maDifestam A 7 autem] om. Gv sacramenta P1 sed concupiBcentiae-cessauerunt GPv: om. AMV 8 ceBearunt P1 sunt enim P 9 natus A 11 uiuebant v: nidebant Â.P\'JV nidebunt P1 13 sacramentum A 14 uiunt V 16 ortatnr APl apostolicoa P1 17 pertinebunt (n ex a corr.) P 19 rapiuntur (r prior ex s corr. tn. 2) P custudite A 20 in] s (?) A cumputantur P 25 habraham P 26 moyaen Pv posteriores (ri in ras.) P 27 et quae] ut quae A aportolue A1 ) [*]( vim. ) [*]( 43 )

nostros et omnes bonos christianos. omnes enim diuersis quidem temporibus nati apparuerunt, sed societate unius populi continentur et eiusdem ciuitatis ciues labores huius peregrinationis experti sunt, et quidam eorum nunc experiuntur et usque in finem ceteri experientur. item quae peperit Cain et Cham et Hismahelem et Esau, eadem ipsa peperit et Dathan et alios in eodem populo similes; et quae istos, eadem ipsa et ludam pseudoapostolum et Simonem Magum et ceteros usque ad haec tempora pseudochristianos in affectione animali pertinaciter obduratos, siue in unitate permixti sint siue aperta praecisione dissentiant.

CCVIII.QVOMODO GENERET ECCLESIA BONOS ET MALOS TAMQVAM I\'ER SE IPSAM REBECCA GEMINOS.

Sed cum tales ab spiritalibus euangelizantur et sacramentis imbuuntur, tamquam per se ipsam Rebecca eos parit sicut Esau; cum autem per illos qui non caste annuntiant euangelium tales in dei populo generantur, Sarra quidem, sed per Agar. item boni spiritales quando euangelizantibus uel baptizantibus carnalibus generantur, Lia quidem uel Rachel iure coniugali eos, sed per ancillarum uterum parit. cum uero per spiritales in euangelio generantur boni fideles, qui uel [*](17 cf. Philipp. 1, 17 ) [*]( 1 diuersis] in diuersis Pv 2 societatem P 3 eiusdem] eius quidem A 5 experiuntur P 6 ismahelem AP" dathan V datan A 7 populos P 8 seudoapostolum A symonem P simon A 9 affectioni A 10 obduratus A a permisti A at sunt P aperta] a aperta A 11 prae.cione (s ras., si add. m. 2) P 12 cap. CCVIIII A CCXXVI P CCXXVII Gv 13 quomodo] qa modo P generet] genere P 14 repecca A geminus A ge\'minet G 15 sed] om. A tales cum A ab] a v 16 ipsa A repecca A 18 generantur] gerantur M sara at" sed] se A per Agar] peragatur M1 V 19 quando] om. Plv 21 hanciliMum P utero A 22 regenerantur (re del. m. 2) P )

euadunt in spiritalis aetatis affectum uel eo tendere non desistunt uel ideo non faciunt, quia non possunt, sicut ex utero Sarrae Isaac uel Rebeccae Iacob in nonam uitam et nonum testamentum nascuntur.

Itaque siue intus uersari uideantur siue aperte foris sint, quod caro est, caro est; siue in area in sua sterilitate perse- uerent siue occasione temtationis tamquam uento extra tollantur, quod palea est, palea est, et semper ab illius ecclesiae, quae sine macula et ruga est, unitate diuisus est etiam qui congregationi sanctorum in carnali obduratione miscetur. de nullo tamen desperandum est, siue qui intus talis apparet siue qui foris manifestius aduersatur. spiritales autem siue ad hoc ipsum pio studio proficientes non eunt foras, quia et cum aliqua uel peruersitate uel necessitate hominum uidentur expelli, ibi magis probant quam intus permaneant, cum aduersus ecclesiam nullatenus eriguntur, sed in solida unitatis petra fortissimo caritatis robore radicantur. ad hoc enim pertinet quod in illo Abrahae sacrificio dicitur: aues autem non diuisit. [*]( 9 cf. Eph. 5, 27 18 Gen. 15, 10 ) [*]( 1 nadunt v in] eras. P spiritales AP1 aetates A 3 sarae v rebeccae] b ex p corr. A 5 sine int. (ue ex be corr.) P uedeantar A sint] sunt v 6 sterelitate AP1 perseueret APv 7 extra tollantur] extra tollatur PV e. tollitur A extollatur v 10 misjscetur (a pr. (JeZ., alteram add. m. 2) V 11 disperandum v tales P1 15 quam .AO\'PV: quia C\'c permaneant A permanent G\'f} 17 rnbore A 18 pertinent A ) [*]( 43* )

CCVIIII. EX EODEM LIBRO. QVOD PROPTEREA DOMINVS NON APERVIT CVPRIANO SENTENTIAM, QVAM POSTEA PLENARIO CONCILIO PATEFECIT, VT EIVS PLENIVS CARITAS APPARERET.

Extant beati martyris Cypriani in eius litteris documenta, ut ad illum iam ueniam, de cuius sibi auctoritate isti carnaliter blandiuntur, cum eius caritate spiritaliter perimantur. nam illis temporibus, antequam plenarii concilii sententia quid in hac re sequendum esset totius ecclesiae consensio confirmaret, uisum est ei cum ferme octoginta coepiscopis suis Africanarum ecclesiarum hominem, qui extra ecclesiae catholicae communionem baptizatus fuisset, oportere ad ecclesiam uenientem denuo baptizari: quod non recte fieri tanto uiro nimirum propterea dominus non aperuit, ut eius pia et humilitas et caritas in custodienda salubriter ecclesiae pace patesceret. [minus ergo ille penetrauit, ut cerneret secretum abditum sacramenti; sed, si sciret omnia sacramenta, caritatem autem non haberet, nihil esset. cum autem minus illud perspiciens hanc tamen humiliter, fideliter, fortiter custodiuit, ad martyrii coronam meruit peruenire, ut, si qua in eius lucidam mentem ex humana condicione nebula inrepserat, gloriosa serenitate fulgentis sanguinis fugaretur. non enim frustra ipse dominus Iesus Christus, cum se ipsum diceret uitem, suos [*]( 17 cf. I Cor. 13, 2 23 cf. Io. 15, 1 sqq. ) [*]( 1 cap. CCX A CCXXVII P CCXXVIll Gt, 2 libro] L inter cetera AP L I inter cetera v aperuit] apparnit Pv. 3 sententiam MV: de baptismo sententiam AGPv postea] post P concBilio (h del. m. 2) V 4 eiusj ei (?) A caritas plenius AGPv appareret] om. P1 5 docomentaj magna documenta Pv 6 iam] om. A auctoritate isti] anctoritatesti (i add. m. 2) MV 7 spiritaliter] pariter v 8 temporibos] temporalibus P conctiilii (h del. m. 2) V 9 consensio] consensus PH 10 cum] cui V 11 africanorum A 14 a.peruit (p ras.) P 15 custudienda A 16 quae uncints inclusi desunt in MV ille] om. Gv 17 abditum] abitam A sacramenti] sacramentum GlPv caritate Å 18 autem p: om. AGv 19 custudiuit A 22 fugaretur APi: fulguraretur GPlv )

autem tamquam in uite sarmenta, praecidi dixit eos et de uite auferri tamquam inutilia sarmenta, quae fructum non darent. quis est autem fructus nisi nonus ille fetus, de quo item dicit: mandatum nouum do uobis, ut uos inuicem diligatis? ipsa est illa caritas, sine qua cetera nihil prosunt. dicit et apostolus: fructus autem spiritus est caritas, gaudium, pax, longanimitas, benignitas, bonitas, fides, mansuetudo, continentia. quae . omnia incipiunt a caritate et per ceteram iuncturam quasi botrum mirabilem faciunt. nec tamen frustra idem dominus addidit: quae autem sarmenta in me dant fructum, purgat illa pater meus, ut maiorem fructum afferant, nisi quia et ipsi qui fructu praeualent caritatis possunt tamen aliquid habere purgandum, quod incultum agricola non relinquit. quod ergo ille uir sanctus de baptismo aliter sentiens quam se res habebat, quae postea pertractata et diligentissima consideratione firmata est, in catholica unitate permansit, et caritatis ubertate compensatum est et passionis falce purgatum.]