Vita Epiphanii
Ennodius, Magnus Felix
Magnus Felix Ennodius. Magni Felicis Ennodii Opera Omnia (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 6). Hartel, Wilhelm, editor. Vienna: Gerold, 1882.
Postquam tamen omnes qui reuocati fuerant indultu praeferendi principis iure suo donati sunt, perfunctam molestiarum suarum molem admirabilis censebat episcopus, cum necdum biennio exacto a deliberatae quietis gremio tamquam a portu cumba aliis inlata tempestate propellitur. nam infirmis Ligurum et labantibus humeris uix ferenda tributorum sarcina mandabatur. rursus ad te, adflictorum consolator, adcurritur. doceres frustra reddidisse patriae ciues, si illis in solo auito periclitantibus non adesses. et quia apud te numquam fatigatus est qui rogauit, suscepisti causas infelicium et te protinus ad recidiua onera praeparasti. Rauennam pro nobis regem rogaturus excurris, quam, ne te ibi quisquam post Gallicana insignia laudaret, effugeras. minas caeli procellarumque discrimina, adhuc quasi aeui integer aut ualentia corporis munitus, exuperas. numquam tibi ad officium animorum se membra quamuis inualida subduxerunt: frigus, pluuiae, Padus, ieiunia, nauigatio, periculum, tonitrua, sine tecto mansio in ripis fluminis, incerti paene sine terra portus, uirtuti tuae dulcia fuerunt et grata successui. contristatus est de praesentia tui [*]( 1 absentiam B impetrauit Boll. 2 reddedisti B 3 a] aa B misseris B 4 antiatis B 5 copiam B\' 6 redempforis T 11 deliberante T a] o JB, e Boll 12 cymba LTV aliia inclusit Schottus, altius fort. 18 umeria B 15 dored ceris B, dicereris fort. reddidissae V, ret∣dedisse B ciues — l. 19 excurria T alia manus multoque pressius exarauit 16 adessia B nunquam B 18 preparasti B 19 excurres B gallioanam B 20 lauderet B effugeres V1 21 integri T 22 exsuperas LTV menbra B\' ut uidetur 24 pericala tonitruum Schottus et Boll. lecto Sirm. 25 partus L 26 non tristatus Coni. Schottus, consolatus cod. Val. Baronii presentia B tua T )
Ast ubi ad principem tamen ingressus est, ita loqui coepit: "solita, rex uenerabilis, mentis tranquillitate famulorum preces intellege. et me ad postulanda necessaria et nos ad tribuenda usus informat. lex tua est, ductor inuicte, misereri iugiter: tu semper nutristi spem intercessionum in posterum, dum praesentibus non resistis: uiam supplicationi nostrae patefecit ad reliqua semper apud uos beneficii fides impetrati. Liguribus tuis largire quod proferas, tribue quod reponas: futurorum quaestus est temporalis indulgentia. boni principis mos est cum uirtutibus amare famam et regnum ita ordinare, tamquam ad stirpis suae posteros transiturum. nutantes domini haec tantum quae accipiunt diligunt, firmissimi illa potius quae dimittunt. sic terris semina parua committimus, ut multiplicata capiamus: fenus sine crimine fit triplicatum: boni imperatoris est possessoris opulentia. concede immunitatem anni praesentis Liguriae, qui eos ab externis, qui supplicant, reduxisti. quam uberem praesentem natiuitatem habuerimus, clementia uestra adstantes interroget. nemo illi mentitur, cui seruiunt qui conuincant". ad haec princeps: "licet nos inmanium expensarum pondus inlicitet et pro ipsorum quiete legatis indesinenter munera largiamur, tamen uis meritorum tuorum tractatibus nostris reuerenter interuenit. opus est fieri quicquid iniunxeris: iuuat omne quod praecipis. aestimamus enim conpendiis nostris adici illud, quod ipse decerpseris. nihil tu [*]( 1 ambicienter L 2 adadnentu T 3 tec∗um (t eras.) L. 6 rex B a. l. 9 intercessionis Sirm. 10 resistes B, resistit Tl suplicationi L 13 questus LV 15 nutantis B 16 diligant T add. corr. in mg. 17 committamus T1 18 bon\' B 20 ab om. Sirm. suplicant T 24 inlecitet JB, inplicitet fort. 26 irreaerenter T 27 iniuncxeris BT precepis B, precipis LTV 28 illud om. Sirm. cerpeeris V )
Illud namque silentio praeterire non debeo, quod eius sanctae reliquiae usque in diem tertium, quo cam summa ueneratione reconditae dinoscuntur, tanto lumine ac decore uestitae cunctorum uisae sunt oculis, at splendorem uitae uultus signaret defuncti et depositam gloriam iam nunc percepisse gloriosum uas crederetur, in quo uere fuit thesaurus magni regis inclusus. quae ibi fuerunt flumina lacrimarum, quanti planctus, silebo, ne post annosa curricula nouellum dolorem scriptor incutiam. quaecumque ibi mater uenit, liberatum clamauit ab illo filium: quaecumque uxor, maritum: quaecumque soror, fratrem: qui caelebs, se ipsum. postremo in illa tanta hominum multitudine et conuentu, ut audenter dicam, totius orbis nemo fuit qui beneficiis illius aliquid non deberet.
Sed quaeso iam temperemus a luctibus: contractam tristitia resoluamus frontem. excelsa cum deo possidet ob cuius obitum maeremus in terris. sed quid faciam, quod remediatoris uestri singultus uerba dissiciunt, lacrimae ora perfundunt, mugitum - resonat omne quod eloquor?et intellego quod numquam ad flentem flens bene ueniat consolator. haec sancto patri et doctori peritissimo idoneus affectu non scientia inpendi, ut aliquos de conuersatione illius flosculos relegerem, ut est longum iter agentibus in usu positum, qui non omnes obuios consalutant. tu mihi, anima apud redemptorem nostrum [*](5 namquae B preterire LTV 6 usque T s. I. m. 2 tertium exmitium T m. 2 7 disnoscuntur L luminae B 8 luseT, uite Ll 10 thesauros Lx, thensaurus B 11 fuerunt ibi T 12 annosa B, annos ac LTV; annorum fort. 15 celepa BLTV multitudinem B 18 queso B contractum LV 20 meremus BLTV quod T s. l. m. 2 21 dissitiant BTV pergoquod B (fundunt—et intelle om. Bl add. corr. in mg.) 22 loquor B ad T s. l. m. 2 23 asancto V, sanctos L 24 ut T 8. l. m. 2 26 obuius B 27 consalatent L et Sirm. apud T s. I. m. 2 ñ. BLT nisi quod T m. 2 ñ exp. et nostrum in mg. add. )