Carmen Apologeticum

Commodianus

Commodianus. Commodiani Carmina. Dombart, Bernhard, editor. Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 15, 1887.

  1. Quorum qui pn〈m〉ores, praepositi siue legati,
  2. In looo seruorum rediguntur sancti (s) iniqui.
  3. Interea sancti intrant in colonia sancta,
    4. [*]( 985 sq. Apoo. 19, 20 )[*]( .183 sq. interpunctio huius loci uaria est: Quum .. autem exercitus Dei, rebelles I Sternuntur(que) P1R; Cum .. autem, exercitus Dei rebelles I Sternunt ubique Ld 185 (Et prensus ad)ulter, ipeias et pseudopropheta scripsi (cf. Instr. II 1, 41 Ipse cum infando conprehenditur pseudopropbeta; de adnlter uocabulo diabolum significante cf. u. 179; 206); * * * ulter ipsius & pseudoprophete M (ante ulter duodecim fere litterae euanucrunt); (Vnus et) alter ipsius et (ambo) prophetae mittunt〈ur〉 P1; \'Eo usque uetustate extinctae sunt apicum frustula, ut alius forte legat: Pseudoprophetae\' P2; (Rex ille (antem Lb Ld) iniqu)us et (pseudo)propheta mittunt(ur) Lbv, de singulari pseudopropheta agit Ebert p. 402 986 Mittunt(ur in stagnum sub i)gnea p(o)ena uiuentes scripsi (cf. Apocai. 19, 20 Viui missi sunt hi duo in stagnumignis ardentis in sulphure; Instr. II33,14 Sub nigrore(?) cupis niuere); Mittunt.......... .. gae apena uiuentes M (uerbo) Mittunt, unde codicis M librarium nouum uersum ordiri KnoeU testatur, duae uel tres Utterae subiunctae fuerunt, quae cum insequentibus uetustate extinctae sunt; lineola tertio loco ante gae posita ab witio t uel f fuisse uidetur); (Qui mercede bonos moneant, male) poena uiuentes P1; (Comprehensi simul in gehennae) poena uiuentes Lbv 187 Quorum qui scripsi (cf. u. 345; Verg. Aen. 1, 157); Quor qe M; Quorumque P1; Quorum v primores Ebert (p. 402) v (cf. II 1, 43 Ex eo primores et duces swuire iubentur); priores MP1; cf. uera. Palat. Berm. past. uis. II2, 6; 4, 2; III10, 7 priores ecclesiae = oi πϱεσβύτεϱοι; Etlnod. uit. Epiph. p. 333, 17 Hart. prioribus obsecundana praeposi〈ti〉 P1v; praeposit M (euanuit post t 0 una littera) 188 In loco] I primo omissum M1 addante loco una ? 0 littera (a) erasa rediguntur fcl iniqui M; sancti rediguntur iniqui P1 (s. u. I.) B; sanctflm r. i. Lb; statim r. i. Ld 989 sancti Lbv (cf. Instr. II 1, 44 Intrabunt tunc sancti); tana M; (sed et hi) P* (8. u. I) )[*]( 12* )
    180
  4. Qui Dei promissa capiant sine fine laetantes.
  5. Exorant Deum pro mortuis uti resurgant,
  6. Quod ipse promisit olim de anastasi prima.
  7. Incipiet Deus iam tunc inimicis irasci,
  8. Status (us)que dies quoniam aduenit iniquis.
  9. Cum coeperit autem mundum iudicare per ignem,
  10. Deuitatque pios et cadet super impios ignis.
  11. Vix remanent pauci, qui referant talia facta,
  12. Et qui reservantur, ut seruiant iustis, euadunt.
  13. Post persecutionem sanctorum et funera tanta
  14. Imminet ut ueniat dies detestabilis, ardens.
  15. Ecce canit caelo rauca, sed ubique resultans,
  16. Quae pauidat totum orbem in ruina cadentem.
  17. Sol fugit incaute, subito fit noctis imago,
    18. [*]( \'992 Apoc. 20, 5 )[*]( 990 Qni Dei promissa scripsi; Quo Dei pr. Wilh. Meyer; Quid ei promissa Ml; Quod et promissa Jtf*; Quod ex promisso P1 (B. u. L); Quod ea promissa P3; Quam ex promisso B; Quam ex promissa Ld (h. e. ex promissione’ praefat. p. XXXXIII) capiant MP3; capiunt P1v; Ld in praefat. p. XXXIX praefert lectionem: Vt eam promissam capiant letantes M 110 sq. capiunt. Sine fine laetantes, B 991 deum MPLd; Domiuum LbB Hanssen Wilh. Meyer, Abh. p. 290 nti MLb (coni.) B; ut P1 (8. u. I.) Ld 992 ipse Lbv; ipsi MPl ,993 df MP1Ld; dominus B 994 Statas 〈us〉que (= semper) dies quoniam scripsi; Statuaque̗̗̗̗ dies qm̃ M; Statatnsque dies quoniam P1 (s. u. I.); Statutas quoniam dies B; Statutusque dies quondam Ld 993 ceperit M 999 paecntione M 1001 canit cęlo rauca sed M (canit ita dictum uidetur, ut tuba suppleatur; cf. Liu. XXVI 44, 4 nisi receptui cecinisset; III 22, 6; Senec. controu. 7 praef. 1 declamante illo ter bucinanit; rauca accusatiuus neutri generis est, de qua re cf. Ennod. p. 272, 16 H. iam raucum bucina (bucinae Sirm.) concinebant; pronom. rdat. Quae inscqu. uersus ad omissum uocabulum tuba durius referri haudquaquam me fugit); canit caelo rauca tuba (omisso sed) P1v; (cf. u. 901; Instr. II 2, 1; Liu. XXVII 15, 14 canere inde tubae; Verge Aen. 5, 113 tuba .. canit; 11, 474 dat signum rauea cruentum bucina); canit caelo ranca et Hanssen §. 4 p.19 1002 pauidat I. N. Ott (Jahrb. f. class. Philol. 109 p. 836) Ld (inpraefat. p. XXXXIII); pauida M; pauitat PlB 1003 fug M )
    181
  18. Et Deus exclamat: Quamdiu me ferre putasti?