Carmen Apologeticum
Commodianus
Commodianus. Commodiani Carmina. Dombart, Bernhard, editor. Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 15, 1887.
- Et quis in occasum prophetarum lege ueniret?
- Cantate Domino, nomen est Deus illi, qui uenit!
- Et psalmus de ipso quartus quadragesimus inquit:
- Exaltabor ego in gentibus nomine magno.
- Et alibi legimus: Hodie te genui, fili;
- Pete, et dabo tibi, et habebis gentes heredes.
- Certe iam apparet, qui sit Deus et quis in ipso,
- Et cuius in nomine crederemus gentes ubique: .
- Dictum est Christo meo, teneo cuius dexteram, illud:
- Exaudiant gentes, et imperet gentibus ipse.
- Quid plurimis opus est, cum res tam aperte probatur, [*]( 319 cf. 291; NumBr. 24, 17 370 Hierem. 17, 9 (Cypr. p. 74, 17 H.) 371 sq. Bar. 3, 36; 38 373 Esai. 45, 14 sq. 371 sq. Psal. 67, 5 377 sq. Paal. 45, 11 379 sq. Psal. 2, 7 sq. 383 sq. Esai. 45, 1 384 Psal. 21, 29 )[*]( 367 fremit MP1R (in textu); premit R(in comment.) Ld 388 profetica. M 369 lfl M 371 Hyeremias M 374 preter M 375 quis MP1Ld; qui B occansum M (cf. Schuch. Vokal. I p. 112) legi M ueniret? Ld; ueniret: P1; ueniret, B, ut qui (v. 375) ad Domino (u. 376) pertineat; idem in commentario profitetur magis sibi placere uehiret secundum Graecum τ ἐπιβεβηϰότι; sed cf. u. 241 376 ille M 377 quartus quadragesimus Mv, qui numerus quamquam discrepat a uulgari psalmorum diuisione, nihil tamen mutandum; cf. quae disserui in Zeitschrift f wissenschaftl. Theol. XXII p. 380 sqq. inquid M 378 Exaltabar M gentibt M 379 hod M 381 apparet M qui sit M (cf. u. 90); quia sit P1 (s. u. l.) v 382 ubiquQ M 384 imperet Plv; imperent M 385 plurimis MP\' R; pluribus Ld; cf. Ienaer Literaturzeit. ann. 1877 p. 797; Wölfflin., lat. u. rom. Comparat. p. 69 sq.; p. 70; ceterum Ld ipse genuinam lectionem restituit in praefat. Instr. p. VIII )
- Cum is, qui taxatur, populus iam in illo laetatur?
- Illi autem miseri, qui fabulas uanas adornant •
- Et magum infamant, canentibus rostra elusissent.
- Quales eos dicam? antequam dispersi fuissent,
- Quos nec exulatus fregit nec seruus ipsa.
- Si magus adfuerat, cur ergo prophetae canebant
- Venturum e caelo, ut esset spes gentium ipse?
140