Carmen Apologeticum

Commodianus

Commodianus. Commodiani Carmina. Dombart, Bernhard, editor. Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 15, 1887.

  1. In istis luxuriis populus primitiuus agebat
  2. Et a lege Dei semper recedebat inormis.
  3. Ad quos emundandos saepe Deus misit alumnos,
  4. Vt illos corrigerent deprauatos denuo Summo.
    5. [*]( 201 Nec umquam (unquam v) Μυ; Nunquam P\' 202 luxurias P1υ; luiuria M seculi M 203 dilectos M2 P1υ; delectos Ml 204 seculo premonet M 205 Si filios dir M (idem Roensch suspicatus erat) v; Si filii, dixit, P2 (s. u. I.) 201 Quidni foras egredimur P* coll. Genes. 4, 8 Egrediamur foras; sed cf. Instr. I 24, 13 Ezis inde foris pompam P1υ; pompa M WiZh. Meyer, Abh. p. 293 208 Immittit R (ingeniose, cum ueram libri ms. lectionem ignoraret) Ld; Inmutit M; Immutat P1 (s. u.l.) quas .. filios P1υ; quos .. filius M deperdat P3 209 Agonia immittit Ld (— certamina ? cf. Instr. II 12, 10); idem Agoniam praefert in adnotatione in Instr. II 12, 10; Agonia mit tis M; Agoniam mittit Hanssen, Wilh. Meyer, Abh. p. 292; Agoniae immittit P1; Agonia mittit R spectaculis P1 (s. u. f.) v; Rpeculis M cruentes M 210 mimis R inpudica M 211 incestus M (P2 falso: incertus) P1υ, 212 placent adrident scripsi (cf. I. N. Ott in Jahrb. f. cl. Philol. 109 p. 840 extr.); placens adridens M; placens arridet Pl (s. u. I.) v quae Plv; qnę M tunc M; hinc P1 (s. u. I.) v temptant M 213 istis MP3υ; his P1 primitibus M 214 inormis scripsi (= enormis, erectus; cf. u. 221; Woelfflin. Arch. III p. 148); inermis MPIB; aeterni Ld 215 emendandos R 216 corrigerent P\' (s. u. I.) v; corrigent M Summo M; Summi P1υ 216 sq. deprauatos denuo Summo. Excipere Wilh. Meyer, Abh. p. 305; deprauatos. Denuo Summi Excipere P1υ )
    129
  5. Excipere numquam uoluerunt dicta diuina,
  6. Sed uoluntate sua saeuierunt semper inepti.
  7. Mactabant iustos redarguentes illos inique,
  8. Dum nollent accipere frenum disciplinae caelestis.
  9. Esaiam serrant, lapidant Hieremiam erecti,
  10. Iohannem decollant, iugulant Zachariam ad aras.
  11. Et uenit et ipse, fuerat qui praedictus ab illis,
  12. Et patitur, quomodo uoluit, sub imagine nostra.
  13. Cuius in exitio omnis prophetia repleta est,
  14. Dixerat hunc Daniel nouissimum esse prophetis.
  15. Is erat, quem propter uates (de tuba canebant,
  16. In sua uenturum propria, quem sui negarent.
  17. Inprouidi semper et dura ceruice recalces,-
  18. Dum respuunt formam, sacramenta legis amittunt.