De Incarnatione Domini Contra Nestorum

non hic, quisquis es, o haeretiee, non hic propheta p ille diuino spiritu plenus exemplo assertionis tuae illum, qui natus est, conflatili statuae et figmento insensibili conparauit. filius enim inquit natus est nobis, paruulus datus est nobis, cuius principatus super umerum eius: et uocabitur nomen eius magni consilii nuntius, deus fortis. ne hunc, quem deum adnuntiabat, alium quam illum qui in carne natus est intellegeres, nomen natiuitatis adiecit dicens: filius natus est nobis, paruulus datus est nobis.

uides quot cognominibus ad demonstrandum corporalis ortus proprietatem propheta usus sit. et natum enim eum et paruulum nominauit, scilicet ut euidentius significationem natae subolis nomen exprimeret paruitatis. praeuidens absque dubio diuinus spiritus hanc blasphemantium haereticorum peruersitatem his [*]( 13] l. c. 18] L c. 23] 1. c. ) [*]( 1 principatum N 2 humerom NMp eius ante magni om. N 3 nuntius] uigelus Mv i hemmanuhel M emannel p 6 foti N weuli Mp 10 nom ex non N 12 carnis nomen inderet et diuinitatis deos uocaretur. Ergo M 13 inquit ergo p 19 priocipatum N humerum NMp 21 deum om, Mv incarnatuB eat M 22 intelle- gere N intelligeres Mp 23 filius] paruulos enim Np et Uulg. parnulus] fllius Np d Uulg. 24 quod Np demonstrandam Mr 26 significatione M sobolis NMpfJ 27 exprimeret et M )

paruulum hunc, qui natus est, et pacis principem esse docuit et futuri saeculi patrem et deum fortem. quis est tergiuersandi locus? separari paruulus hic, qui natus est, a deo, qui in eo natus est, non potest: hunc enim, quem natum dixit, patrem futuri saeculi nominauit, hunc, quem paruulum nuncupauit, deum fortem esse praedixit. quid est, haeretice, quo te conferas? saepta et conclusa sunt omnia, non est usquam penitus exeundi locus. superest ut errorem, quem uoluntas noluit intellegere, tandem incipiat uel necessitas confiteri.