Institutiones

Uidimus alium in solitudine commorantem, qui numquam se soli sibi cibum indulsisse testatus est, sed etiam si per totos quinque dies ad eius cellam nullus e fratribus aduenisset, refectionem iugiter distulisse, donec sabbatorum uel dominico die deuotae congregationis obtentu procedens ad [*]( 11] cf, Matth. 10, 40. 13] Matth. 9,15. ) [*]( 2 palestinae codd. 3 regula Lx 4 porreximus H 5 percoDtantibus AGS2: percunctantibus S1HL 6 indeterenter H1 aput A 7 mecum est Å dimissiirus LI 9 uoluntali G1 10 inplere II impleri rell. 12 autem om. H uos deducere pum debeo humanitatem A humanitatis H eius om. W diBtrictioue G1 districtiori G\' districtionem ieiunii H 13 miinet H1 memet ipso Lo fili G1 14 lugero H cum Uulg. 15 ieiunabunt GHLv: iciunabo AST 16 XXIIII H reficiente L pauloluin G1 17 dixisse G1 dixisse non possem LI 19 adposui L Kutusi A 21 XXV H et alium H 22 aolo (o alt. in ras ) 1x cibum aibi. L indulsisae cibum H 23 totus H1 24 detullisse H1 sabbato GILc 25 dominica L deuote defectae H eclesiam A )

Apud senem Paesium in heremo uastissima commorantem cum senex Iohannes magno coenobio ac multitudini fratrum praepositus aduenisset, et ab eodem uelut antiquissimo sodali perquireret, quidnam per omnes quadraginta annos, quibus ab eodem separatus in solitudine minime a fratribus interpellatus est, egisset, numquam me sol, ait, reficientem uidit. et ille, nec me, inquit, iratum.

Eundem senem cum alacrem tamquam ad propria transmigrantem in extremo iam anhelitu positum anxii fratres circumuallantes suppliciter precarentur, ut aliquod eis memoriale mandatum uelut hereditarium quoddam legatum relinqueret, per quod possent ad perfectionis culmen praecepti conpendio facilius peruenire, ingemescens ille: numquam, ait, meam feci uoluntatem nec quemquam docui quod prius ipse non feci.