Conlationes Patrum (Collationibus)

et ita his ac similibus uitiis extrusis penitus et abscisis, quae hominum quoque possunt patere conspectibus, talique ut diximus repurgii emundatione praemissa, quae simplicitatis et innocentiae puritate perficitur, iacienda sunt primum profundae humilitatis inconcussa fundamina, quae scilicet turrem intraturam caelos ualeant sustinere, deinde superponenda uirtutum spiritalis extructio et ab omni discursu atque euagatione lubrica animus inhibendus, ut ita paulatim ad contemplationem dei ac spiritales intuitus incipiat sublimari.

quidquid enim ante orationis horam anima nostra conceperit, necesse est ut orantibus nobis per ingestionem recordationis occurrat. quamobrem quales orantes uolumus inueniri, tales nos ante orationis tempus praeparare debemus. ex praecedenti enim statu mens in supplicatione formatur, eoruudemque [*]( 1 ei] et V pereequut. 0 3 demit Dl 5 qua hinc Wx 7 absciedenda D 8 nulius negutii V 9 detractationes WOli detrectationes FD detractiones O2ΡΧν seu multiloquia om. 0 10 Bcurrilitatis V1 scurilitates DWP 12 concupiscentia V ac] affectua ac W fylargiriae W fllargiriae OPX 14 abscissis V1P omnium 0 quoque om. DWO 15 repurgi OP permissa V 17 inconcusa W 19 adque VOP 20 inhibenda D\' 21 spiritalis V\'P intuitos Dt 22 quidquid V1 DP: quicquid rell. rationiB D oram 0 23 ut hoc W 24 inuenire tale D\' 25 tempore D 26 eorumque 0 )

et idcirco quidquid orantibus nobis nolumus ut inrepat, ante orationem de adytis nostri pectoris extrudere festinemus, ut ita illud apostolicum possimus inplere: sine intermissione orate, et : in omni loco leuantes puras manus sine ira et disceptatione. alias namque mandatum istud perficere non ualebimus, nisi mens nostra ab omni uitiorum purificata contagio uirtutibus tantum uelut naturalibus bonis dedita iugi omnipotentis dei contemplatione pascatur.

Etenim qualitas animae non inepte subtilissimae plumae seu pennae leuissimae conparatur. quae si umoris cuiuspiam extrinsecus accedentis corruptione uitiata non fuerit uel infusa, mobilitate substantiae suae tenuissimi spiritus adiumento uelut naturaliter ad sublimia caelestiaque sustollitur. sin uero umoris cuiusquam aspargine uel infusione fuerit praegrauata, non modo in nullos aerios uolatus naturali mobilitate raptabitur, sed etiam ad ima terrae concepti umoris pondere deprimetur.

ita mens quoque nostra si accedentibus uitiis curisque mundanis adgrauata non fuerit noxiaeue libidinis umore corrupta, uelut naturali puritatis suae beneficio subleuata leuissimo spiritalis meditationis adflatu sublimabitur ad superna, [*]( 9 I Tbess. 5, 17 10 I Tim. 2, 8 ) [*]( 5 scarilis DPX 6 aut] uel OX ad om. V 7 quicquid W OX inripat W1 8 aditis WOX abditis Pv 9 intirmissione F 10 manos Dl 11 disciptatione V 12 ualibimus V contagio pnrificata D 13 tantum nelut naturalibus om. W didita V 15 III V ineptae sed D suptil. W 16 pinnae D1O pinnulae P humorie WOP 17 accedentis P: accidentis V DWOXv 19 suatuUitur V 20 humoris WOP aspargine 0: aspergine rell. 22 ad ima] a (sic) D humoris WOPX deprimitur VDW 23 accidentibus VDO 24 noxiae uel DOP humore WOX 25 currupta V1 uelut in Wl benefitio V )

et idcirco si uolumus orationes nostras non solum caelos, sed etiam ea quae super caelos sunt penetrare, curemus mentem ab omnibus terrenis uitiis expurgatam cunctisque mundatam faecibus passionum ad subtilitatem perducere naturalem, ut ita ad deum oratio eius nullo uitiorum pondere praegrauata conscendat.