Conlationes Patrum (Collationibus)

De perpetua orationis atque incessabili iugitate quod in secundo Institutionum libro promissum est, conlationes senis huius quem nunc in medium proferemus, id est abbatis Isaac domino fauente conplebunt. quibus explicatis et praeceptis beatissimae memoriae papae Castoris et desiderio uestro, o beatissime papa Leonti et sancte frater Helladi, satisfecisse me credo, uoluminis amplitudine primitus excusata, quae studentibus nobis non solum sermone succincto narranda praestringere, sed etiam plurima silentio praeterire in maiorem modum quam disposueramus extensa est. praemissa namque super diuersis institutis disputatione copiosa, quam nos studio breuitatis resecare maluimus, haec ad extremum beatus Isaac intulit uerba.

Omnis monachi finis cordisque perfectio ad iugem atque indisruptam orationis perseuerantiam tendit, et quantum humanae fragilitati conceditur, ad inmobilem tranquillitatem mentis ac perpetuam nititur puritatem, ob quam omnem tam laborem [*](7 cap. 9, 1 ) [*](1 fidutia D tantumudo V tantum Xx 4 cluso V: clauso DOXv 5 tacitate D oratioBis. Expliciunt capitula DX Explicit capitulatio. oxL VIIII a 0 Incipit conlatio (conlaci: V) abbatis isaac (isac F) prima (I V) [conl. (coJl P) pr. abb. isaac WPX] de oratione VDWPX: om. O hoc loco 6 orationis instantia W adque VW\'OP adquae Wl incissabili V 7 conlationis VO senes D\' 8 proferimus VX isabac 0 10 pap D disiderio V 11 eUadi WOPX 12 uolnmenis F1 14 praeetringere VOP: perstringere WXx perstingere D selentio D\' 15 dispusueramus V 17 iBahac 0 19 omnes DI adque VWOP 21 concidetnr VP 22 nititur] peruenire nit. W, )

quemadmodum enim sine illis adquiri uel consummari non potest haec de qua loquimur perpetua orationis iugisque tranquillitas, ita ne illae quidem uirtutes quae hanc praestruunt absque huius possunt adsiduitate conpleri. et ideo nec recte tractare de orationis effectu nec ad eius principalem finem, qui uniuersarum uirtutum molitione perficitur, subitanea disputatione poterimus intrare, nisi prius uniuersa, quae illius obtentu uel abscidenda sunt uel paranda, per ordinem dinumerata fuerint atque discussa, et secundum euangelicae parabolae disciplinam ea, quae ad spiritalis ac sublimissimae illius extructionem pertinent turris, subputata fuerint ac diligenter ante congesta.

quae tamen nec proderunt praeparata nec recte superponi sibimet excelsa culmina perfectionis admittent, nisi egesto prius omni repurgio uitiorum et effossis succiduis mortuisque ruderibus passionum uiuae ut aiunt ac solidae terrae pectoris nostri, immo illi euangelicae petrae superiecta fuerint simplicitatis et humilitatis firmissima fundamenta, quibus haec turris spiritalium uirtutum molitionibus extruenda et inmobiliter ualeat stabiliri et ad summa caelorum fastigia confidentia propriae firmitatis adtolli.

fundamentis etenim talibus innitentem, quamuis passionum imbres largissimi profundantur, [*](15 cf. Luc. 14, 28 22 cf. Luc. 6, 48 ) [*](2 alterum D1 4 tendit] pnritatis tendit W statura D 5 adqae FP 6 potueront D poterint P 7 illias plena cordis qviete adquiri W 9 ha∗c V praestrnunt animi puritatem W possunt] poBs. orationis W 10 adseduetate D tratare D 11 affectu X qui] q; D 18 instare V 14 adque VP 15 parabulae VP in ea W\' 16 ac om. 0 erstruct WX 18 prodeerunt 0 20 effosis F1 effusis V*P 22 snperiacta X 24 ezstruenda WX 25 summe D 26 propiae W 27 ymbres D inbres 0 )

Et idcirco ut eo feruore ac puritate qua debet emitti possit oratio, haec sunt omnimodis obseruanda. primum sollicitudo rerum carnalium generaliter abscidenda est, deinde nullius negotii causaeue non solum cura, sed ne memoria quidem penitus admittenda, detractationes, uaniloquia seu multiloquia, scurrilitates quoque similiter amputandae, irae prae omnibus siue tristitiae perturbatio funditus eruenda, concupiscentiae carnalis ac filargyriae noxius fomes radicitus I euellendus.