Conlationes Patrum (Collationibus)
Cassian, John
John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars II (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 13). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1886.
rου̃ςιtaque, id est mens, ἁsιϰίητος ϰαìπολυϰίητος definitar, id est semper mobilis et multum mobilis. quod etiam in Sapientia quae dicitur Salomonis aliis uerbis ita describitur: ϰαì γεω̃δες σϰη̃νος βϱίϑεινου̃ν πολυϕϱóνιδα, id est: et terrenum habitaculum adgrauat mentem multa cogitantem. haeo igitur pro condicione naturae numquam potest otiosa consistere, sed necesse est eam, nisi prouisum habuerit ubi suos exerceat motus et in quibus iugiter occupetur, propria mobilitate discurrere et per omnia uolitare, donec. longo exercitio usuque adsuefacta diuturno, quo uos in cassum dicitis laborare, experiatur et discat quas memoriae suae materias debeat praeparare, erga quas circumagat indefessos uolatus et inmorandi robur adquirat, et ita praeualeat aduersas inimici suggestiones quibus distrahebatur extrudere atque in illo quem desiderat statu et qualitate durare.
non ergo hano euagationem cordis nostri uel naturae humanae uel deo creatori eius debemus adscribere. uera est enim scripturae sententia, quia deus fecit hominem rectum: et ipsi quaesierunt cogitationes multas. a nobis ergo earum qualitas pendet, quia cogitatio inquit, bona scientibus eam adpropinquat, uir autem prudens inueniet eam. quid quid [*]( 9 Sap. 9,15 (LXX) 22 Ecclel. 7,29 (LXX) 24 Prov. 19,7 (LXX) ) [*]( 1 Bosteneri V sustinere D1 iudecanda V 5 νου̃ςιtaque) noscit aqua W nelikinitos D aeliciNHTOC W ποΔykINITOC D τοlkinkHTOCW 7 ita describ.] adscribitnr V ita discrib. D1 0 8 τεωΔec VW e-kmroo D ckmnroo W BPrei W ſNOT-ΦΡΟΝΤΑa D NOſΝΙτοaſΦΡΝΤaω W graeca omissa sunt in X, pessime hdbita in OP 10 conditione VDWX 12 suus V 14 longe D\' usque VP 15 labore V 16 indefessus V1 17 robor X aduersus WOPXS 18 eztradere W\' adque VOP 28 pendit WPX 24 inquid YDO: om. W adpropinquad W 25 quicquid VWOX )
quae si non m nostra potestate consisterent, nec Pharisaeos dominus increpasset: quid cogitatis mala in cordibus uestris? nec per prophetam praecepisset dicens: auferte malum cogitationum uestrarum ab oculis meis, et: usque quo morabuntur in te cogitationes noxiae? nec in die iudicii earum qualitas quemadmodum operum exigeretur a nobis, ita per Esaiam domino conminante: ecce, inquit, ego uenio ut congregem opera et cogitationes eorum cum omnibus gentibus et linguis, sed ne condemnari quidem earum testimonio uel defendi in illo terribili atque metuendo examine secundum beati apostoli sententiam mereremur ita dicentis: et inter se inuicem cogitationibus accusantibus aut etiam defendentibus, in die qua iudicabit deus occulta hominum secundum euangelium meum.
Huius ergo perfectae mentis figura per iMum euangelicum centurionem pulcherrime designatur, cuius uirtus atque constantia, qua non quibuslibet ingruentibus cogitationibus [*]( 4 Ps. 83, 6 (LXX) 10 Mt. 9, 4 12 Esai. 1,16 13 Hierem. 4, 14 16 Esai. 66, 18 20 Kom. 2, 1&-16 ) [*]( 1 ut om. V inuenire D\'W 4 cui VDlW: coins D2OPXv 5 eine om. DPXv 6 dicione WO: ditione rell. 8 discensus DXWPX 10 fariseos DO phariseos WPX 11 praecipisset D* 13 usqueq; D\' cogitionee W 16 et operum 0 isaiam W esaja 0 16 inquid VDWOP 17 cogitationis V 18 nec X condempnari W 19 adque VP 20 meremur D\'OXI 21 aut etiam defendentibus om. W 22 iudecabit V1 25 pulccrrime 0 adque VWP )
si igitur nos quoque uiriliter aduersus perturbationes et uitia dimicantes potuerimus ea dicioni nostrae discretionique subicere ac militantes in carne nostra extinguere passiones uel instabilem cogitationum nostrarum cohortem rationis imperio subiugare ac dominicae crucis salutari uexillo dirissimas aduersariarum potestatum turmas a terminis nostri pectoris propulsare, pro tantorum meritis triumphorum ad spiritalis huius centurionis ordinem prooehemur, quem in Exodo quoque per Moysen mystice legimus designatum: constitue tibi χιλιἁχας, et centuriones, et quinquagenarios, et decanos.
et ita nos quoque dignitatis huius apice sublimati habebimus hanc imperandi potestatem atque uirtutem, qua non quibus nolumus cogitationibus abducamur, sed his quibus spiritaliter delectamur inmorari uel inhaerere possimus, malis quidem suggestionibus imperantes \'abite\' et abibunt: bonis uero dicemus \'uenite\' et uenient seruo quoque nostro, id est corpori ea quae castitatis uel continentiae sunt similiter iniungemus et sine ulla contradictione deseruiet, non iam suscitans nobis aduersos conoupiscentiae stimulos, sed omnem exhibens spiritui famulatum.