Conlationes Patrum (Collationibus)

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars II (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 13). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1886.

super quorum hoe errore conpetenter dirigitur illa sententia: et mutauerunt gloriam incorruptibilis dei in similitudinem imaginis hominis corruptibilis. Hieremias quoque populus, inquit, meus mutauit gloriam suam in idolo. qui error licet origine hac qua diximus quorundam sensibus sit inolitus, nihilominus [*]( 28 Rom. 1, 83 25 Hierem. 2, 11 ) 2 quur 0 5 possomus 0 6 profecit D: proficit VOPX 8 ostendere 0 9 Ysaac V admirandum 0 12 detenere D* decepi V* 13 rece∗∗tis D sicut] sunt D\' 14 ignorantiae DPX. 16 conpositns V 17 adque VO nominu DP laminis 0 circnmacribtione YO 19 habere uel tenere D 22 degeritur V 23 incurrupt. V 24 dei.... 25 corruptibilis om. V 25 hierimias V inquid VDPX 26 idolam D2 v origene V1

291

tamen in illorum quoque animis, qui numquam. gentilicia* superstitione polluti sunt, sub colore testimonii huius qui dicitur: faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram, inperitia seu rusticitate faciente contractus est, ita ut etiam haeresis quae dicitur Anthropomorphitarum sub occasione detestandae huius interpretationis emerserit, quae inmensam illam ac simplicem diuinitatis substantiam liniamentis nostris et humana figuratione conpositam pertinaci peruersitate contendit.

quam tamen si quia fuerit catholicis dogmatibus institutus ut gentilem blasphemiam detestabitur et ita ad illam orationis purissimam perueniet qualitatem, quae non solum nullam diuinitatis effigiem nac liniamenta corporea, quod dictu quoque nefas est, in sua supplicatione miscebit, sed ne ullam quidem in ae memoriam dicti cuiusquam uel facti speciem seu formam cuiuslibet characteris admittet.

Secundum mensuram namque puritatis suae, siont superiore conlatione praefatus sum, unaquaeque mens in oratione sua uel erigitur uel formatur, tantum scilicet a terrenarum 80 materialium rerum contemplatione discedens, quantum eam status suae prouexerit puritati6 feceritque Iesum uel àumilem adhuc et carneum, uel glorificatum et in maiestatis snaa gloria uenientem internis obtutibus animae peruideri.

non enim poterunt intneri Iesum nenientem in regno suo, qui adhuc sub illa quodammodo Iudaica infirmitate detenti non queunt dicere cam apostolo: et si cognouimus secundum carnem Christum, sed nunc iam non [*](3 Gen. 1, 26 18 VIIII, 8, 2 26 II Cor. 5, 16 ) [*](1 gentili Xx 2 testemonii F1 5 anthropomorf. VO antropomorf. DP 6 interpretationes D* 10 blaaf. VDO 18 dictum VP1 16 caracteris OX . admittit VP admittere 0 19 sellecit xF a om. D 20 descedena VI 21 ea stati snae D 22 uel carneum 0 maiistatiB V magestatis OX 23 gloria D optutibu D pernidere ex puidere D 24 potuerant 0 rigno F in regno sno ueaientem D 25 -quodammodu Y 26 apostolu F cum apottolo dicere 0 eum secundum 0 ) [*](19* )

292

nouimus, sed illi soli purissimis oculis diuinitatem ipsius speculantur, qui de humilibus ac terrenis operibus et cogitationibus ascendentes cum illo secedunt in excelso solitudinis monte, qui liber ab omnium terrenarum cogitationum ac perturbationum tumultu et a cunctorum uitiorum permixtione secretus, fide purissima ac uirtutum eminentia sublimatus, gloriam uultus eius et claritatis reuelat imaginem his qui merentur eum mundis animae obtutibus intueri.

ceterum uidetur Iesus etiam ab his qui in ciuitatibus et castellis ac uiculis conmorantur, id est qui in actuali conuersatione sunt atque operibus constituti, sed non in illa claritate qua illis apparuit, qui cum ipso possunt in praedicto uirtutum monte conscendere, id est Petro, Iacobo et Iohanni. ita enim in solitudine et Moysi apparuit ec Heliae locutus est.

quod uoiens noster dominus confirmare ac perfectae nobis relinquere puritatis exempla, et quidem cum ipse fons inuiolabilis sanctitatis ad obtinendam eam secessionis adiutorio ac solitudinis beneficio extrinsecus non egeret (non enim poterat ullis turbarum sordibus puritatis plenitudo maculari nec contaminari humano consortio qui uniuersa polluta emundat atque sanctificat), secessit tamen in monte solus orare, per hoc scilicet nos instruens suae secessionis exemplo, ut si interpellare nos quoque uoluerimus deum puro et integro cordis affectu, ab omni inquietudine et confusione turbarum similiter secedamus, ut in hoc corpore conmorantes ad similitudinem quandam illius beatitudinis, quae in futuro repromittitur sanctis, uel ex parte aliqua nos aptare possimus, sitque nobis omnia in omnibus deus. [*]( 18 cf. Mt. 17, 1 14 cf. Ex. 8, 2. m Beg. 19, 9 aqq. 21 Xt. 14, 28 28 I Cor. 16, 28 ) [*]( 1 soli illi D diuiDitate V1 5 cuncturum V 6 lublimatar JD1 9 ciuitatebus V* 10 adque V 11 * illa V ia om. OP 13 et iacobo 0 14 mosi aparuit V haelise V eliae OX loquutus 0 16 puritatis derelinquere 0 equidem 0 17 optinendam DX adiatario Y 18 benefitio V extrinsicus Y 20 pullata V adque V 21 montem DXx 22 scilecit Y 26 fatoru V promittitur DO 27 abtare 0 )

293