De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

  1. nunc summis caput inserit,
  2. nunc decedit in infima,
  3. tum sese referens sibi
  4. veris falsa redarguit?
  5. Haec est efficiens magis
  6. longe causa potentior,
  7. quam quae materiae modo
  8. impressas patitur notas.
  9. Praecedit tamen excitans
  10. ac vires animi movens
  11. vivo in corpore passio,
  12. cum vel lux oculos ferit
  13. vel vox auribus instrepit.
  14. Tum mentis vigor excitus,
  15. quas intus species tenet
  16. ad motus similes vocans
  17. notis applicat exteris
  18. introrsumque reconditis
  19. formis miscet imagines. [*]((40))
    20. [*]( 23 cf. Prud. Apoth. 83: passio, qnae corpus sibi vindicat )[*]( 14 decidit PT1K 15 tunc TIE 26 ex!toas(itus3 in ras.) P )[*](PTLVDKE)[*](exitus K 30 reconditus P1K1 )
    120

Quodsi in corporibus sentiendis, quamvis afficiant instrumenta sensuum forinsecus obiectae qualitates animique agentis vigorem passio corporis antecedat, quae in se actum mentis provocet excitetque interim quiescentes intrinsecus formas, si in sentiendis, inquam, corporibus animus non passione insignitur, sed ex sua vi subiectam corpori iudicat passionem, quanto magis ea, quae cunctis corporum affectionibus absoluta, sunt, in discernendo non